گنجور

شمارهٔ ۸

جانا دل مسکین من این کی پنداشت
کز وصل توام امید بر باید داشت
آسوده بدم با تو فلک نپسندید
خوش بود مرا با تو زمانه نگذاشت

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

جانا دل مسکین من این کی پنداشت
کز وصل توام امید بر باید داشت
هوش مصنوعی: عزیزم، دل ناامید من هرگز تصور نمی‌کرد که از پیوند تو بتوانم انتظار داشته باشم.
آسوده بدم با تو فلک نپسندید
خوش بود مرا با تو زمانه نگذاشت
هوش مصنوعی: من در کنار تو آرام و خوشحال بودم، اما آسمان این را نپسندید و زمانه به من اجازه نداد که همچنان با تو باشم.