مهستی گنجوی » دیوان اشعار » رباعیات «نسخهٔ دوم» » شمارهٔ ۴۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بر عارض یار من سپهر از انگشت</p></div>
<div class="m2"><p>منشور زوال حسن او خواست نوشت</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>پیش اندیشی نمود آن حور سرشت</p></div>
<div class="m2"><p>ز آن پیش که دوزخی شود، شد ببهشت</p></div></div>

فانوس خیال » تصویر 9195 - مهستی گنجوی » دیوان اشعار » رباعیات «نسخهٔ دوم» » شمارهٔ ۴۲

شمارهٔ ۴۳

بر عارض یار من سپهر از انگشت
منشور زوال حسن او خواست نوشت
پیش اندیشی نمود آن حور سرشت
ز آن پیش که دوزخی شود شد ببهشت

هوش مصنوعی: غزل به تصویر زیبایی از یار اشاره دارد که همچنان در بالای آسمان قرار دارد و سرنوشت او را رقم زده است. یار هر گونه زوالی را از خود دور کرده و به بهشت پشت سر گذاشتن این زوال اندیشیده است. به طور کلی، شعر نشان‌دهنده زیبایی و زوال در عشق است و می‌گوید که یار به شدت به آرمان‌های عالی و زیبایی فکر می‌کند.

شمارهٔ ۴۱

شمارهٔ ۴۲

هوش مصنوعی: بر روی چهره یار من، آسمان از انگشتانش به تصویر کشید که زیبایی او به زودی فراموش خواهد شد.

بر عارض یار من سپهر از انگشت

منشور زوال حسن او خواست نوشت

هوش مصنوعی: آن حور زیبا قبل از اینکه دوزخی شود، به فکر آینده‌اش افتاد و به بهشت رفت.

پیش اندیشی نمود آن حور سرشت

ز آن پیش که دوزخی شود، شد ببهشت

شمارهٔ ۴۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده