هوش مصنوعی: کار به جایی رسید که چهره‌ام بی‌رمق و چشمانم پر از اشک شد. تیر ستمی که به من زدی، از جان و دل بگذشت و مرا نابود کرد.

هوش مصنوعی: من در آتش عشق همچون آبی هستم که بسیار کم عمق است. وقتی پای خود را بر آن می‌گذارم، گویی از سر آن می‌گذرد و به عمق بیشتری نمی‌رسد.