مهستی گنجوی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ  ۱۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>طیبتی نیک گویمت بشنو</p></div>
<div class="m2"><p>رسم مردی مجوی از معنون</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هر چه تنگ است دست بخشش او</p></div>
<div class="m2"><p>به همان حد گشاد دارد کون</p></div></div>

شمارهٔ  ۱۳

طیبتی نیک گویمت بشنو
رسم مردی مجوی از معنون
هر چه تنگ است دست بخشش او
به همان حد گشاد دارد کون

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به اهمیت رفتار نیکو و مردانگی اشاره می‌کند. او می‌گوید که نباید به ظواهر و معانی سطحی توجه کرد، بلکه باید به کارهای واقعی و بخشش‌های انسان توجه کرد. هر چه که فرد در توان دارد برای کمک دیگران، به همان اندازه هم خیر و خوبی در زندگی‌اش خواهد داشت.

شمارهٔ  ۱۱

شمارهٔ  ۱۲

هوش مصنوعی: خوبی را از من بشنو و بدان که باید به اصول و رفتار مردانه پایبند باشی.

هوش مصنوعی: هر چیزی که در زندگی تنگ و محدود به نظر می‌رسد، دست لطف و بخشش او به همان اندازه باز و گسترده است.

هر چه تنگ است دست بخشش او

به همان حد گشاد دارد کون

شمارهٔ ۱۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده