هوش مصنوعی: اجازه بده تا در معبد راهبان گریه کنم و در محله‌ی کسانی که می‌نوازند، ناله کنم.

هوش مصنوعی: اجازه بده تا زلف معشوق را به عنوان نماد عشق و وابستگی به خود بگیرم و بگذار تا بتوانم نشانه‌ای از ایمان و باور در زندگی‌ام پیدا کنم.

هوش مصنوعی: این فعالیت مربوط به عشق است و ارتباطی با مذهب ندارد.

هوش مصنوعی: من آدمی عیاش و بی‌خیال هستم و دل خوشی دارم. از من انتظار چه داری؟ من که زبان فارسی را نمی‌دانم.

هوش مصنوعی: من تحت تأثیر آهنگی از زبان مغان هستم و پس از این، درس‌های مغان را می‌آموزم.

هوش مصنوعی: این عمل مربوط به عشق است و هیچ ارتباطی به مسائل دینی ندارد.

هوش مصنوعی: ترسای مسلمان ناآرام و وحشت‌زده مثل آهو که از دست شکارچی می‌گریزد، موجب شده که آرامش من به هم بریزد و من را در زلف خود گرفتار کند.

هوش مصنوعی: بوی خوشی از زلف و چهره‌اش به جان من رسیده و حالا من در حالتی هستم که نمی‌دانم به خداوند ایمان دارم یا نه. در نهایت، بگو که چه چیزی می‌بینم؟

هوش مصنوعی: این عمل ناشی از عشق است و ارتباطی به دین ندارد.

هوش مصنوعی: ای شیخ بی‌گناه و پادشاه بزرگ، لطفاً بگو خدا چیست و چگونه می‌توانم در مسیر حقیقت قرار بگیرم؟

هوش مصنوعی: اگرچه این عشق پر از گناه است و شاید صد بار هم گناه باشد، اما هرگز بهشت را بدون محبوبم نمی‌خواهم.

هوش مصنوعی: این عمل مربوط به عشق است و هیچ ارتباطی با مذهب ندارد.

هوش مصنوعی: اگر وفایی از آن باغ گل برگیرد، دل باغبان را می‌شکند و خود با دلی سوخته و غمگین می‌نشیند.

هوش مصنوعی: فردی از دو جهان فاصله می‌گیرد و مکانی آرام برای خود انتخاب می‌کند تا در دنیا بماند و بدون او، دنیا را نبیند.

هوش مصنوعی: این کار مربوط به عشق است و ربطی به دین ندارد.