هوش مصنوعی: دیشب در میکده، منظره‌ی زیبایی به وجود آمد که مثل جارو زدن موها و بافت‌های زیبا و دلربا بود.

هوش مصنوعی: در اینجا از ساقیان، افرادی که نوشیدنی‌های شاداب‌کننده می‌سازند، یاد شده که با شادی و نشاط، جام‌هایی را به گردن مینا، یعنی کسی که نوشیدنی را می‌نوشد، گذاشته‌اند. در ادامه بیان می‌شود که از خاک آدم، که اشاره به انسانیت و ریشه‌های انسانی دارد، قطره‌ای به عنوان نم از سرچشمه‌ی شادی و لذت جاری شده است. به نوعی اینجا اشاره به ارتباط بین انسانیت و خوشی‌ها و لذت‌های زندگی است.

هوش مصنوعی: در حالی که دیوانه‌ای گرفتار شور و شوق است، بر سر او تاجی از معرفت و دانش قرار می‌دهند و با این کار، دین و دل او را به سمت مقام‌های عالی و آسمانی سوق می‌دهند.

هوش مصنوعی: موسیقی‌دان‌ها با نغمه‌هایی پرشور و دل‌انگیز، احساسات را تحت تأثیر قرار می‌دهند و عشاق نیز با ناله‌هایی که از دل برمی‌خیزد، حالی عمیق و تاثیرگذار را در جهان به وجود می‌آورند.

هوش مصنوعی: در مجلس روحانیان، حالتی شاد و سرحالی به وجود آمد و دل‌ها به شوق آمدند. ساقی وقتی دید که نوشیدنی به دورش می‌چرخد، از این گردش نشاطی تازه دریافت.

هوش مصنوعی: نخست این جام شراب فقیه امام را به دست گرفت، و در پی آن، میدان‌نشینان را به نوشیدن دعوت کرد. سپس ندا کردند و به همگان اعلام کردند.

هوش مصنوعی: هر یک از این عاشقان، در حال مستی و سرخوشی، جامی در دست دارند. گاهی از روی جام به معشوق خود نگاه می‌کنند و گاهی به خاطر عطر و بوی او مست و مغرور می‌شوند.

هوش مصنوعی: صدای دلپذیر ساقی که نوشیدنی می‌نوشد، سبب فریاد و ناله‌ی عاشقان می‌شود. او پرده‌ی زاهد را کنار می‌زند و چشم کسی که نباید را می‌بندد.

هوش مصنوعی: شخصی خوشحال و بی‌خبر از دنیا، به یاد معشوق خود در روز پیمان «ألست» (پیمانی که در آن انسان‌ها به وجود خداوند شهادت دادند) تصمیم می‌گیرد که شراب «نه» را از دل خود خارج کرده و در جام «بله» بریزد.

هوش مصنوعی: یک نفر به خاطر عشق و نوشیدن باده دوست، مست و سرمست شده و دیگری به خاطر پیام عشق دوست، جان خود را از دست داده است.

هوش مصنوعی: در دل من، به خاطر انتخاب خاص آدم، پر است از نعمت‌های دوست. و از سوی دیگر، به خاطر اینکه رو به او هستم، سرشار از عشق به نام دوست است.

هوش مصنوعی: هر کسی به نوعی دچار مشکلات و چالش‌هایی شده است. چه بسا افرادی که در عمق این دریا گرفتار شده‌اند و تلاش کرده‌اند، اما موفق نشده‌اند.

هوش مصنوعی: عشق به قدری در دل و جان من تأثیر گذاشته که بند به بند وجودم را گرفته و هر لحظه آتش احساساتم را درونی تر می‌کند و این هیجان و سر و صدای عشق در وجودم طغیانی به وجود آورده است.

هوش مصنوعی: کشور تحت تأثیر عشق، به خاطر تسلط عاشق و دیوانه‌ای که در پی عشق است، ویران می‌شود و از هم می‌پاشد.

هوش مصنوعی: به خاطر تأثیر عمیق محبت، فرد در دریای عشق غوطه‌ور شده و خیمه‌ای در بیابان فنا و از بین رفتن خود در خدا برپا کرده است.

هوش مصنوعی: زمانی که دوران سلطنت هر کدام پایان می‌یابد، هرکسی در جایگاه خود دچار آشفتگی می‌شود و از مقام و زیبایی‌اش کاسته می‌گردد.

هوش مصنوعی: تاج و تخت سلطنت خالی شد و مقام رفیع پادشاهی بی‌رهبر ماند. اما دل‌هایی که به محبوبشان وابسته بودند، به یکدیگر نزدیک‌تر شدند و پیوند برقرار کردند.

هوش مصنوعی: دست قدرت الهی نمایان شد و قرعه‌ای به نام شاه عبیدالله، مانند سکه‌ای با ارزش و سلطنتی، به بیرون آمد.

هوش مصنوعی: باران دین، کمک کننده نیازمندان، استاد من، محور امت‌ها، منبع رحمت، پشتیبان دین، نماد شرم و حیا، وجود نیکو.

هوش مصنوعی: عاشقانی که در کوی او هستند، از نظر شرافت و ارزش، آنقدر بزرگ و باعظمت هستند که حتی اسکندر، دارا و جم نیز بر خاک در خانه‌اش فرود می‌آیند. این نشان‌دهنده‌ی مقام و جایگاه والای عشق در این مکان است.

هوش مصنوعی: آنها به دور هم جمع شدند و از عمق وجود خود به نیازهایشان توجه کردند و هر یک با جان و دل فریاد برآوردند که ای مولای ما!

هوش مصنوعی: شور و شوق در چهره‌اش هویداست، او در لباس خود به زیبایی درخشانی می‌افتد که تا بالای آسمان و خورشید نیز نمایان است.

هوش مصنوعی: با وجود تمام مشکلات و سختی‌ها، او همانند ابرهای پربار در دریای وجودم است؛ که در مقابل درگاهش، هر گونه احترام و ناپسندی وجود دارد.

هوش مصنوعی: بی‌نوایان، از پادشاهان و ثروتمندان گرفته تا افراد فقیر و بی‌پناه، با وجود تمام قدرت و جلال دنیوی، از جان و دل به ثروت و چشم و هم‌چشمی دنیا پشت پا زدند.

هوش مصنوعی: آشنایان در نزد محبوب، بلبلان گلزار عشق هستند و نام خدا همچون گنجینه‌ای پر از راز و اسرار برای عاشقان به شمار می‌آید.

هوش مصنوعی: مکان مقدس هر دل و نشانه دیدار حق، شاداب از نوشیدنی روشنایی، جلوه‌گاه نورهای الهی است.

هوش مصنوعی: شخصی که تحت تأثیر عشق و زیبایی حق قرار گرفته، به گونه‌ای مغروق و مدهوش است که گویی در دل او شوری عمیق و سوزان وجود دارد. این شور و شوق به اندازه‌ای است که انسان را به وجد می‌آورد و به او حس زندگی تازه‌ای می‌دهد.

هوش مصنوعی: ستایش بر قلمی که چهره‌ای زیبا را به تصویر کشیده است، چرا که این هنر به‌واسطه آب و گل، چنین نگاره‌ای دلنشین پدید آورده است.

هوش مصنوعی: بلبل خوش‌خوان در باغ گل، نشانه‌ای از عشق و زیبایی است، و قامت بلند او در جویبار، نشان‌دهنده‌ی زیبایی راستین سرو است.

هوش مصنوعی: چهره زیبای او در باغ دل، مانند آفتابی است که بر شاخه درخت طوبی تابیده شده است.

هوش مصنوعی: محل عبادت و محبت او برای دل‌های پاک، راهنمایی است. خاندان او مانند کعبه روح و روان آدمیان را در بر می‌گیرد و به آن‌ها پناه می‌دهد.

هوش مصنوعی: خانقاه او پناهگاه عالم و جای امنی است، و خاک پای او در نظر وفا، جایگاه بسیار ارجمندی دارد.

هوش مصنوعی: بله، چون «وفایی» این گونه است، به همین دلیل پادشاه و درویش هر دو بر آن درگاه بلند و آسمانی بوسه زدند.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، من در بی‌نیازیم از میهمان بودن در نزد تو، چون من از آشنایان و نزدیکان تو هستم و مانند سگی وفادار در درگاه و مکان تو قرار دارم.

هوش مصنوعی: من بت پرستی کرده‌ام، اما هر چیزی که هستم، به تو وابسته‌ام. با اینکه در گذشته کافر بودم، اکنون به عشق تو به نوعی تازه به دین آمده‌ام.

هوش مصنوعی: به خاطر رحمت وفا، من آماده‌ام تا به درگاه تو قربانی شوم. با اراده‌ات، نفس و شیطان را که به راه تقوا حمله کردند، رد کن.