هوش مصنوعی: عبیدالله، که رهبری راهنمایان و کامل‌ترین عارفان را بر عهده دارد، در یک مراسم ویژه با نگاهی محبت‌آمیز به دل‌ها نگریست.

هوش مصنوعی: عشق به شدت برانگیخته شده و آماده است تا در میدانی که نتیجه‌های گرانبهایی وجود دارد، به مبارزه بپردازد. ای ساقی، بزم را رونق بده و جام را به من بده.

هوش مصنوعی: عشق در ابتدا به نظر ساده و آسان می‌رسد، اما در ادامه مشکلات و چالش‌های زیادی پیش می‌آید.

هوش مصنوعی: هنگامی که گلی در زیبایی و جلوه‌های خود، مویی به جلوه می‌آورد، دل و آرامش بلبل بیچاره را بر هم می‌زند.

هوش مصنوعی: در آن لحظه، روز قیامت فرا می‌رسد و زیبایی خود را آشکار می‌سازد، مانند بویی که از گیسوی معشوق به مشام می‌رسد و نسیم صبحگاهی آن را به گردش درمی‌آورد.

هوش مصنوعی: خوشگلی و زیبایی موهای مشکی او چقدر دل‌ها را آسیب‌زده و مجروح کرده است.

هوش مصنوعی: به من ضربه‌ای بزن و مرا به راه خود بکش، اگر دوباره به سمت تو برگردم، به خاطر ناملایمتی‌هایت، شخصی بی‌وفا قلمداد می‌شوم.

هوش مصنوعی: اگر دلی وجود داشته باشد و دینی هم قرار باشد، هر دو را فدای تو می‌کنم؛ اما در جایی که محبوب من است، چه امانتی در زندگی می‌تواند باشد وقتی که هر لحظه در خطر هستیم؟

هوش مصنوعی: زنگ صدای بلندی به همه اعلام می‌کند که وسایل سفر را جمع کنید و آماده حرکت شوید.

هوش مصنوعی: چنان تیر زیبایی چشمانت به قلبم رسیده که از شدت درد، دلم به اشک‌های خونینم پاره‌پاره شده است.

هوش مصنوعی: پزشکم جز دیوانگی در من چیزی ندید؛ در نهایت، تمام کارهایم به خاطر خودخواهی‌ام به رسوایی و بدنامی منجر شد.

هوش مصنوعی: رازهایی که در دل پنهان می‌مانند، هرگز نمی‌توانند برای همیشه در سکوت باقی بمانند، زیرا روزی برملا می‌شوند و باعث جلب توجه دیگران می‌گردند.

هوش مصنوعی: ای دل، برای محبوب خود از جان و دل بگذر، زیرا وقتی او از تو می‌خواهد که جان را رها کنی، این بهترین کار است. هر آنچه که یار دوست‌داشتنی‌ات بگوید، نشانه خوشبختی و سعادت است.

هوش مصنوعی: بلبل به خاطر دوری از گل شکایت و ناله می‌کند و اگر به تو گفته شود که می‌توانی سجاده‌ات را رنگین کنی، این را از پیر مغان بپذیر.

هوش مصنوعی: سفر کننده از اصول و قوانین مسیر و مکان‌ها آگاه نبود.

هوش مصنوعی: در آن محراب زیبایی ابرو، آن‌قدر سجده کردم که مثل درخواست‌کننده‌ای شدم که می‌خواهم جمال محبوبم را بدون هیچ مانع و پوششی ببینم.

هوش مصنوعی: نسیم به آهستگی بر روی گردن و چال چین‌چین موهایش می‌وزد، طوری که جلوه‌اش در شب تاریک، در برابر طوفان و گرداب بزرگ دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: کجا می‌توانند حال ما افرادی که بی‌پروا و آزاد در سواحل زندگی می‌کنیم را بفهمند؟

هوش مصنوعی: یک روز با صداقت و وفاداری به میخانه برو و از حافظ بخواه که برایت جام می بریزد! دل و جانم را به او سپرده‌ام.

هوش مصنوعی: شراب بی‌خودی را بنوش و لحظه‌ای از حال و هوای خود غافل مشو، ای حافظ! اگر می‌خواهی در زندگی دائماً حضور داشته باشی، همیشه در حال حاضر بمان و از آنچه که تو را از لحظه حال دور می‌کند، فاصله بگیر.

هوش مصنوعی: هر زمان که به کسی دل ببندی، دنیای مادی را رها کن و به آن بی‌اعتنا باش.