هوش مصنوعی: صورت تو به گونه‌ای است که ابروان و لب‌های شیرینت، هم می‌توانند مرکز عشق و مقصد دل باشند و هم جانم را به وفاداری وا دارند.

هوش مصنوعی: اگر تو سرو نباشی که جان را زنده کند، پس چه ارزشی داری؟ اگر تو ماه نیستی بر این آسمان، پس چرا وجود داری؟

هوش مصنوعی: گفتند که در کنار چشمه، سرو زیبایی وجود دارد. اما من به این خبر باور ندارم، تا وقتی که خودت به کنار چشمه نیایی و آن را ببینم.

هوش مصنوعی: وقتی که من چهره‌ام را از تو، محبوب من، برگردانم، واقعاً تو به عنوان صادق‌ترین و مطمئن‌ترین راهنما به خدا شناخته خواهی شد.

هوش مصنوعی: بدون نام تو، حتی اگر پیروزی‌ها را در دنیا به دست آورم، هیچ چیزی در دست من نیست و نمی‌توانم هیچ مطلبی را مطرح کنم.

هوش مصنوعی: گفتم که اگر نمک ساعد شاه را بگیرد، من مرد غیرت نیستم اگر دوباره برنگردم مثل «وفایی».