هوش مصنوعی: شادی من نه در بهشت و نه در نعمت‌های بهشتی است؛ شادی واقعی آنجاست که محبوب من حضور داشته باشد.

هوش مصنوعی: هر کسی که طعم آب حیات را از لبان دوست بچشد، حتی اگر پیغمبر خضر باشد، نمی‌تواند از دل بگذرد.

هوش مصنوعی: این خال سیاه بر لب معشوق چنان شگفت‌انگیز است که حتی اگر ساقی کوثر هم باشد، هنوز من کافر و هندو به نظر می‌رسم.

هوش مصنوعی: چرا موهای سیاه و خط سبزت چنین زیبایی دارد؟ این زیبایی نشانه‌ای از لطفی است که حتی برای دو کافر هم شایسته است.

هوش مصنوعی: ما هرگز نشنیدیم که در یک مکان مشخص فرشته‌ای بگوید که سرو زیبای تو در روز قیامت چگونه در صف محشر خواهد بود.

هوش مصنوعی: چهره زیبا و دلربای معشوق و قامت دلبر مانند بهاری است که بر فراز درخت صنوبر برافراشته می‌شود.

هوش مصنوعی: لب تو مانند آب حیات است و خود تو هم مثل خضر هستی؛ اگر شرایط اجازه دهد، دیگر چرا باید پیغمبری وجود داشته باشد؟

هوش مصنوعی: من از زیبایی‌های طبیعی تو شگفت‌زده‌ام. من هرگز مه را ندیده‌ام که هم‌زمان با آن شیرینی و لطافت گل سمن وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: قوس ابرویت به قدری زیباست که می‌تواند قلب من را بشکافد، و نور چهره‌ات باعث شده که ندانم آیا تو یک پیکره واحد هستی یا دو شخصیت جداگانه.

هوش مصنوعی: اگر تو چشمه حیات باشی، روزی را به دست می‌آورم و از نظر تو چیزی کم نخواهد بود، حتی اگر سکندر هم باشی.

هوش مصنوعی: لب‌های تو مثل جان وفا است. ای کاش کسی جانش را در راه تو فدای تو کند و قربانی دلبرش شود.