هوش مصنوعی: آن لبخند شیرین ناشی از وصال، دلم را شاد نکرد، چون اگر کسی هم به یاد من نباشد، باز هم غفلت از این موضوع غم‌انگیز است.

هوش مصنوعی: من در غم تو، ای شاه خوبان، کارهایی کردم که فرهاد به خاطر لبخند شیرین تو هرگز نتوانست انجام دهد.

هوش مصنوعی: تو با ناز و عطر خود به قلب من زخم زده‌ای، اما این زخم‌ها به شدت و خشونت خنجر کسی نبوده است.

هوش مصنوعی: تا کی زیبایی و چهره‌ات را نمی‌توان دزدید؟ چون که هیچ‌کس نتوانسته است به گلزار نزدیک شود و شمشاد را غارت کند.

هوش مصنوعی: کسی را که به غم تو گرفتار باشد در دنیا پیدا نمی‌کنی، چرا که هیچ درخت سرخی نتوانسته است به شوق زیبایی تو آزاد و رها شود.

هوش مصنوعی: ناراحتی من از این است که دلایل اشک‌های من باعث خجالت من شده‌اند.چه کسی می‌تواند بگوید که من به خاطر از دست دادن عزیزترین فردم چنین حالتی پیدا کرده‌ام؟

هوش مصنوعی: تو آنقدر لبخند و شادی به چهره می‌آوری که در هر مکانی که قدم می‌گذاری، به گونه‌ای زیبایی و شکرینی را به آنجا می‌آوری که هیچ جایی بدون تاثیر حضور تو نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: آه دل‌سوز «وفا» آنچنان تاثیرگذار بود که حتی سنگ هم از شدت احساسش سوخت، ولی با این حال، دل آن پرنده زیبای ترک هیچ تأثیری احساس نکرد.