هوش مصنوعی: عشق من با زیبایی‌های خود، زلف‌های پیچ در پیچ و بی‌نظم را مانند نشانه‌ای از خوشحالی روز جشن عید در هم می‌آمیزد، در حالی که شب یلدا را همواره در خاطر دارد.

هوش مصنوعی: مرا به کام مرگ کشانده است فردی بی‌پروا و فرنگی‌زاده، که اگر به او دسترسی پیدا کند، به یک‌باره خون مسیح را خواهد ریخت.

هوش مصنوعی: من از چهره و موهای تو شگفت‌زده‌ام و نمی‌دانم چه نیازی به این زیبایی دارم. این زیبایی مانند معجزه ید بیضای موسی است.

هوش مصنوعی: اگر ابروی تو را ببیند که از عشق می‌گرید، راهب کلیسا آن‌قدر تحت تأثیر قرار می‌گیرد که خانه و مذهب خود را ترک می‌کند و به عشق تو می‌پیوندد.

هوش مصنوعی: در دل آشفته و سوزانم، تصویر محبوبم موج می‌زند و نگرانم که آتش جهنم به درخت طوبی آسیب برساند.

هوش مصنوعی: بهار فرا رسیده، بیا ای نوش‌دهنده، با وجود گردش‌های زمان، بار گناه زاهد را کنار بگذار و شراب مینا را بریز.

هوش مصنوعی: با یک لبخند، دل و دینم را به دست آورده‌ای و من در شگفتم که آیا نوری از چشمانت به جان و آرزوهایم آسیب زده است؟