هوش مصنوعی: در آن روز که به خاطر زیبایی موها، کمند دلربایی را بر چهره‌اش افکند، آن کمند در گردن خورشید و ماه قرار گرفت.

هوش مصنوعی: موهای تو خود رنگ و زیبایی خاصی دارد و چهره‌ات مثل زیبایی‌های غربی است. به خاطر این زیبایی‌ها، دل من از محبت وطنم دور شده است.

هوش مصنوعی: ای معشوق من، دوباره به من برگرد و بگو که در این ویفره موهای خود چه رازهایی نهفته‌اید؟ زیرا زیبایی و ظرافت چهره‌ات همچون چین و ختن در هم تنیده و به هم برزیده است.

هوش مصنوعی: در زلف تو، دل‌های عاشقان به گله و شکایت مشغول‌اند، مانند بلبل و قمری که از زیبایی سرو و سمن lament می‌کنند.

هوش مصنوعی: خنده‌ای که از لب تو برمی‌خیزد، همچون شکر شیرین و مداوم است و من هیچ وقت نشنیده‌ام که لعل یمن (جوهر قیمتی) چگونه است.

هوش مصنوعی: امروز به باغ سمن و سنبله برو و از زیبایی‌های آن لذت ببر، چرا که به زودی گل سنبل شکوفا می‌شود و این برگ‌های سمن دیگر به چشم نخواهند آمد.

هوش مصنوعی: شاید در باغی عبور کردی و سرو زیبایت را دیدی که به خاطر گریه‌اش، گل‌ها را نیز به زمین آورده است.

هوش مصنوعی: ای زیبا، موهای بافت‌دار و پیچ‌خورده‌ات را همچنان به هم نزن. دل من که در برابر زیبایی‌ات ضعیف و رنجور است، دیگر نمی‌تواند تحمل کند.