هوش مصنوعی: من دلی نداشتم که یار ببرد؛ هیچ دلی نبود که یار آن را با خود ببرد، چرا که آن یار خود برای تسکین غم‌ها آمده بود.

هوش مصنوعی: با یک نگاهی دلنشین، می‌توان دل هزاران نفر را برد. حتی اگر من یک نفر باشم، این قدرت را دارم که با یک لبخند یا یک جستجوی ساده، دلی را تسخیر کنم.

هوش مصنوعی: آن معشوق زیبا هزاران تصویر و نقش در دل من به وجود آورد، به طوری که این زیبایی من را از تمام احساسات و آرزوهایم جدا کرد.

هوش مصنوعی: من یک دلی از طرف دوست به یادگار دارم، اما نمی‌دانم چه دلیلی باعث شده که آن یادگار از من دور شود.

هوش مصنوعی: دل من همچون آینه‌ای است که چهره محبوبم را می‌خواهد ببیند. اگر تصویر دلربایش در آینه دل من نمایان شود، غبار آزادی و زیبایی او، کدورت‌ها و دلشوره‌ها را از دلم پاک خواهد کرد.

هوش مصنوعی: زمانی که عقل به وسط ماجرا وارد شد، دل کنار را رها کرد. وقتی که دل در کنار قرار گرفت، عقل آن را ترک کرد.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه درد دل من آرامش پیدا کرد، اما این آرامش همچنان از دل من می‌پرد و من همچنان در رنج هستم.

هوش مصنوعی: به خودم آمدم یا اینکه در همه کارها از دستم رفته بودم، چون زیبایی و فریبایی تو باعث شد هوش و فکر من را به طور کامل برباید.

هوش مصنوعی: حالا نه زندگی دارم و نه عشق، نه عقل و نه آگاهی، چون همه این‌ها را از من گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: وقتی او وارد می‌شود، کاری از آنجا می‌رود و وقتی به کار می‌پردازد، من را از کار می‌اندازد.