هوش مصنوعی: دل من احساساتی عمیق و بی‌پایان دارد و هیچ حد و مرزی برای آن وجود ندارد. همه دل‌ها در مسیر عشق به معشوق هدایت می‌شوند.

هوش مصنوعی: این بیت به گونه‌ای توصیف می‌کند که مانند یک فضای میان‌بر، ولایت در موقعیتی قرار دارد که نه کاملاً مشخص است و نه به طور واضح قابل درک. در واقع، این وضعیت، نوعی پل ارتباطی بین دو عالم ظاهری و باطنی است، و در کنار آن به مفهوم ختم نبوت نیز اشاره شده است، که به نوعی مرز میان پیامبری و مقام ولایت را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: نور و روشنی که در دل‌ها و جان‌ها وجود دارد، از او سرچشمه می‌گیرد و هدایت و روشنایی به همه می‌بخشد.

هوش مصنوعی: روح او تحت تأثیر یادآوری گذشته‌اش قرار دارد و افکارش ناشی از اطلاعات و خبرهایی است که به او رسیده و او آن‌ها را درک کرده است.

هوش مصنوعی: دانش او از طریق ظهور و نمایان شدن به دست می‌آید و نه از راه عقل، تقدیر یا نقل و روایت.

هوش مصنوعی: دل همچون عرش خداوندی و محل دیدار صفات بی‌پایان اوست، زیرا که صفات و وجود خداوند نامحدود و بی‌نهایت است.

هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و عظمت یک وجود خاص اشاره دارد که به عنوان مظهر کامل و جامع شناخته می‌شود. این وجود نه تنها در مقام پادشاهی و سلطنت بلکه در ابعاد معنوی و اجتماعی نیز برجسته است. تمامی جلوه‌ها و صفات او سبب افتخار و شگفتی هستند و همگان به عظمت او احترام می‌گذارند.

هوش مصنوعی: از نام و نشانه و ویژگی‌ها فراتر، ستایش و نیکنامی وجود دارد که از عالم مادی خارج است و نه تنها مورد تحسین است، بلکه نشانی از شکر و گلایه را نیز در خود دارد.

هوش مصنوعی: این جمله می‌گوید که به خاطر اینکه یک فرد به شدت با دوست خود معاشرت کرده، ویژگی‌ها و صفات او در وجود این فرد بازتاب پیدا کرده است. به عبارت دیگر، دوستی عمیق باعث شده که این شخص تحت تاثیر و تأثیر صفات دوستش قرار بگیرد.