هوش مصنوعی: دل در روشنایی زیبایی و عظمت غرق شده است و نگاه محبوب به طور مداوم بر آن می‌تابد.

هوش مصنوعی: دل جایگاهی بلند و رفیع دارد و یار کسی است که به این جایگاه زیبا و عالی نگاه می‌کند.

هوش مصنوعی: دل من از وجود نااهلان پاک و خالی است. تنها کسی که از این موضوع باخبر است، خود من هستم و دیگران از این واقعیات مطلع نیستند.

هوش مصنوعی: تنها تصویری که در دل می‌توان یافت، تصویر چهره دوست است. چرا که این آینه، از نقش و نگارهای دنیا خالی و صاف است.

هوش مصنوعی: در دنیای او، هیچ شب و روزی وجود ندارد و او برتر از این دنیا و زمان‌های آن است.

هوش مصنوعی: در یکی از او، تمام جهان به نمایش درآمد و آن مروارید ارزشمند از دریاچه‌ای از جواهرات ناشی می‌شود.

هوش مصنوعی: دنیا به گونه‌ای است که اگر کسی با محبت و دوستی آشنا نباشد، هرگز نمی‌تواند معنا و ارزش واقعی آن را درک کند. تنها کسانی که به این احساسات دست پیدا کرده‌اند، می‌توانند به عمق دانش و زیبایی‌های زندگی پی ببرند، در حالی که دیگران که از این حس‌ها بی‌بهره‌اند، درک درستی از آن ندارند.

هوش مصنوعی: در اینجا بیان می‌شود که کسانی که در غرب هستند، از عمق احساسات و دنیای درونی بشر بی‌خبرند، زیرا دنیای دل و احساسات از دنیای مادی و ظاهری جداست و دارای معنای عمیق‌تری است.