هوش مصنوعی: هر آنچه که مورد علاقه و خواسته‌ی دل و روح انسان است، از جان و دل سرچشمه می‌گیرد. اما کسی که از خود جان بی‌خبر است، غافل و ناآگاه است.

هوش مصنوعی: دل بسیار مشتاق است که به خانه معشوق برسد، ولی غافل است که معشوق خود در دل و جان او جا دارد.

در میان آب و گل سازد وطن آنجان و دل

هوش مصنوعی: هر کس یک گنج پنهان و ارزشمند دارد، اما فاش کردن راز خود برای هر کسی دشوار است.

هوش مصنوعی: همه چیز دریا مانند ماست، اما ما در خودمان قرار داریم و بین ما و دریا فاصله‌ای وجود دارد.

هوش مصنوعی: کسی که در عمق دریا غوطه‌ور است، می‌تواند زیبایی‌ها و عمق جان آن را ببیند؛ اما آن‌هایی که فقط در ساحل نشسته‌اند، فقط نقش موج‌ها را خواهند دید و از عمق دریا بی‌خبر خواهند ماند.

هوش مصنوعی: هیچکس در این دو جهان کامل نیست، اما کسی که مانند دریاست، خود دریاست. تنها آن‌که در میدان زندگی به کمال رسیده باشد، مرد کامل به حساب می‌آید.

هوش مصنوعی: تمام موجودات تنها سایه‌ای از علم‌اند. از دنیای مادی فاصله بگیر، زیرا این سایه پایدار نیست و زودگذر است.

هوش مصنوعی: اگر عاقل هستی، سایه بر خورشید را انتخاب کن؛ زیرا هیچ عاقلی نمی‌تواند سایه‌اش را از نور خورشید دور کند.

هوش مصنوعی: کسی که بر راه راست و درست گام برمی‌دارد، نباید به چیزهایی که دیگران به آن تمایل دارند، گرایش پیدا کند.

هوش مصنوعی: وقتی فهمیدی که حقیقت وجود دارد و باطل وجود ندارد، به دنبال حق برو و از هر چیزی که بی‌ارزش و نادرست است دوری کن.

هوش مصنوعی: نقطه‌ای وجود دارد که همگان در آن جمع می‌شوند و حقیقت وجود به آنجا می‌رسد. این نقطه، برای کسی که به خط عدالت متصل باشد، نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: می‌توان گفت در فضای وجود، فاصله‌ای میان انسان و معشوقش وجود دارد که هم مرز و هم پیوندی بین آن دو ایجاد می‌کند. این میان، مرزی است که زیبایی و رازهای ناشناخته‌ای در آن نهفته است.