هوش مصنوعی: زمانی که نور زیبایی محبوبم بر دل من تابید، چشمانم زیبایی او را در نهایت کمال مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: کسی که لحظه‌ای از دوستی محبوبش را تجربه کرده باشد، چگونه می‌تواند به لذایذ دنیا توجه کند؟

هوش مصنوعی: دل‌هایی که به زلف و خال معشوق گرفتار شده‌اند، هرگز به دام و دانه دنیا نمی‌افتند. این دل‌ها از حوادث و فریب‌های عالم فاصله می‌گیرند و در نظرشان جذابیت‌های دنیوی بی‌معنا می‌شود.

هوش مصنوعی: به هیچ وجه نمی‌توان به خیال و تصور چیزهای بزرگ و مهمی که در دو جهان وجود دارد، به اندازه یک لحظه فکر کردن به محبوبی که در ذهن دارم، ارزش قائل شد.

هوش مصنوعی: دوست را نمی‌توان در این دو جهان پیدا کرد، هرچند که هر دو جهان وجود دارند، اما هیچ‌کدام شبیه به دوست نیستند.

هوش مصنوعی: درون من به قدری از عشق و محبت پر شده که اگر محبوب هم وارد شود، جایی برای خودش نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: دل و جانم به خاطر محبوب پر از احساسات و عشق شده است، اما از او غافل هستم و توجهی به حال و وضعیت او ندارم.

هوش مصنوعی: چرا نیاز به زیبایی ظاهری داریم، وقتی که زیبایی محبوب در دل ما جلوی چشم ما است؟

هوش مصنوعی: از سمت شرق دلت چه اتفاقی افتاده که هزاران ماه کامل از نظر دور شده و فقط نیمه‌ماه محبوب باقی مانده است؟