شمس مغربی » فهلویات » شمارهٔ ۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دیله اویان چو من سامانه بگریت</p></div>
<div class="m2"><p>چو من بوم و بر و دامانه بگریت</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بجز اویان نوینم بین بر و بوم</p></div>
<div class="m2"><p>بر و بومم همه اویانه بگریت</p></div></div>

شمارهٔ ۷

دیله اویان چو من سامانه بگریت
چو من بوم و بر و دامانه بگریت
بجز اویان نوینم بین بر و بوم
بر و بومم همه اویانه بگریت

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از عشق و وابستگی خود به معشوق صحبت می‌کند. او احساس می‌کند که وجودش و سرزمینش تنها در حضور معشوق معنا دارد و بدون او هیچ چیز برایش ارزشمند نیست. عشق او تمام جنبه‌های زندگی‌اش را پر کرده و همه چیزش را به معشوق وابسته کرده است.

شمارهٔ ۵

شمارهٔ ۶

چو جانان بر دلم سامان بگرفت/و چون بوم و برم دامان
بگرفت

دیله اویان چو من سامانه بگریت

چو من بوم و بر و دامانه بگریت

بجز جانان نبینم بین بر و بوم/همه بوم و برم جانان
بگرفت

بجز اویان نوینم بین بر و بوم

بر و بومم همه اویانه بگریت

شمارهٔ ۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده