لبیبی » ابیات پراکنده در لغت نامه اسدی و مجمع الفرس سروری و فرهنگ جهانگیری و رشیدی » شمارهٔ ۶۶ - به شاهد لغت خشکانج، بمعنی خشک اندام

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>تو چنین فربه و آکنده چرایی پدرت</p></div>
<div class="m2"><p>هندویی بود یکی لاغر و خشکانج و نحیف</p></div></div>

شمارهٔ ۶۷ - به شاهد لغت فرغیش، به معنی آن موی که از زیر پوستین سر فرو آورده بود و جامه ریمناک دریده دامن را نیز گویند

تو چنین فربه و آکنده چرایی پدرت
هندویی بود یکی لاغر و خشکانج و نحیف

هوش مصنوعی: شعر به تضاد بین بدن و حال پرچالش دو شخصیت اشاره دارد. پدر که فربه و پر از زندگی است، در مقابل یک فرد لاغر و نحیف از فرهنگ هندو قرار می‌گیرد. این تضاد می‌تواند نمادین از ویژگی‌های متفاوت یا شرایط اجتماعی و فرهنگی باشد.

شمارهٔ ۶۵ - به شاهد لغت غلغلیج، بمعنی دغدغه یعنی آنکه پهلوی کسی را یا زیر کش بر انگشت بکاوی و بجنبانی تا بخندد

شمارهٔ ۶۶ - به شاهد لغت خشکانج، بمعنی خشک اندام

هوش مصنوعی: تو اینقدر چاق و پر هستی که پدرت هم به شدت لاغر و ضعیف بود.

تو چنین فربه و آکنده چرایی پدرت

هندویی بود یکی لاغر و خشکانج و نحیف

شمارهٔ ۶۶ - به شاهد لغت خشکانج، بمعنی خشک اندام

اطلاعات

برگردان به زبان ساده