لبیبی » ابیات پراکنده در لغت نامه اسدی و مجمع الفرس سروری و فرهنگ جهانگیری و رشیدی » شمارهٔ ۵۱ - به شاهد لغت باسک، بمعنی خمیازه

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>چو باسک کند ماه من از خمار</p></div>
<div class="m2"><p>قرار از مه نو نماید فرار</p></div></div>

لبیبی و اشعار او - گردآورنده محمد دبیرسیاقی - تصویر ۲۴

شمارهٔ ۵۲ - به شاهد لغت توفید، بمعنی حسد و آواز از غلبه و جوش در افتاد

چو باسک کند ماه من از خمار
قرار از مه نو نماید فرار

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به زیبایی ماه (شخصی محبوب) اشاره می‌کند که هنگامی که از حالت غم و اندوه خارج می‌شود، ماه جدید (زمانی تازه) را نشان می‌دهد و این تغییر حال، باعث می‌شود که آرامش و قرار از او دور شود. به نوعی، حضور محبوب و تغییر حال او، زندگی را پر از تحول و نشاط می‌کند.

شمارهٔ ۵۰ - به شاهد لغت مشکوه، بمعنی مترس و هیبت زده مشو

شمارهٔ ۵۱ - به شاهد لغت باسک، بمعنی خمیازه

هوش مصنوعی: زمانی که ماه من از حالت مستی و خواب آلودگی بیرون می‌آید، آرامش و ثباتش را از دست می‌دهد و مانند ماه نو به دور می‌شود.

چو باسک کند ماه من از خمار

قرار از مه نو نماید فرار

شمارهٔ ۵۱ - به شاهد لغت باسک، بمعنی خمیازه

اطلاعات

برگردان به زبان ساده