هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که همسایه‌ی آفتاب، ماه است و همسایه‌ی انسان، خدا است. به عبارتی می‌توان گفت که در زندگی هر موجودی، وجود یک منبع نوری و روحانی وجود دارد. آفتاب و ماه به عنوان نمادهای نور و روشنایی در کنار هم هستند و انسان نیز به عنوان مخلوقی الهی، به خداوند متصل است.

هوش مصنوعی: در وجود تو مانند آب حیات، جان و تن در سیاهی مردم قابل مشاهده است.

هوش مصنوعی: در عالم وجود، غیر از خدا چیزی نیست و در این دعوی، خداوند شاهد و گواه ماست.

هوش مصنوعی: من در نگاه او، نوعی نگریستی را دیدم که همواره در درون او وجود دارد.

هوش مصنوعی: بدن تو از خاک به وجود آمده و جان تو از نور خورشید است. بین خاک و نور خورشید، مسیری وجود دارد.

هوش مصنوعی: به خاطر تابش آفتاب چهره‌اش می‌سوزد و در سایه‌ی موهای او پناه می‌گیرد.

هوش مصنوعی: کوهی همچون یک شمع در طوال شب برای ما در حال گریه و زاری و عذاب است.