هوش مصنوعی: دیشب صدایی از سوی حضرت به گوشم رسید که می‌گفت: ناامیدی و بی‌صبری تو در مسیر زندگی زودگذر است.

هوش مصنوعی: از این خبر همچون ذره‌ای به سمت او می‌رفتم تا اینکه در دست یک جام شراب، نور او را دیدم.

هوش مصنوعی: در حالتی دیدار کردم که دو جهان در عمق دریا غرق شده‌اند. در بالای این دریا که هیچ کشتی‌ای نیست، حبابی به سر می‌زند.

هوش مصنوعی: سلطان مشاهده کرد که من از خودم غافل و ناپدید شده‌ام. سپس گفت: ای بخت بیدار، به خواب آرامش و سکون درآ و با من یکی شو.

هوش مصنوعی: روزگاری که از قید و بند جسم رهایی یافتم، روح من همچون گنجی ارزشمند بر جان آسیب‌دیده‌ام نشسته است.

هوش مصنوعی: در دل کوه روحی را احساس کردم و در جان همه اجزا و ذرات، نوری را دیدم که در تاریکی عدم می‌درخشید.