شمارهٔ ۱۸
دارم از خان وصال یار امید نصیب
زانکه از گلزار میباید نصیب عندلیب
تا نکوئی نیست واقف یار از راز درون
نیک می داند دوای درد رنجوران طبیب
او است کز هر دیده می بیند جمال خویشرا
حسن خود می بیند و در خویش میماند عجیب
حق نکه میداردت در هر کجا باشی بحفظ
گر نمی دانی بخوان تو معنی اسم الرقیب
هردعائی را که می گوئی اجابت می کند
هین مشو نومید بر خوان در دعا اسم مجیب
اهل عالم چون مسافر آمدند و می روند
زخمها دارد خدا بر جان مسکین غریب
کوهیا وصف دهان یا رقوت روح تست
هر چه گوئی از لب جانبخش او باشد ربیب
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
دارم از خان وصال یار امید نصیب
زانکه از گلزار میباید نصیب عندلیب
هوش مصنوعی: من از خانه وصال محبوبم امید دارم، زیرا از باغ باید نصیب خوشبختی به مانند بلبل ببرم.
تا نکوئی نیست واقف یار از راز درون
نیک می داند دوای درد رنجوران طبیب
هوش مصنوعی: هرگاه خوبی در میان نباشد، دوستان از درد و مشکلات باخبر نیستند. اما طبیب که با درد و رنج بیماران آشناست، بهخوبی میداند چگونه میتوان به آنان کمک کرد.
او است کز هر دیده می بیند جمال خویشرا
حسن خود می بیند و در خویش میماند عجیب
هوش مصنوعی: او کسی است که از زاویههای مختلف به زیبایی خود نگاه میکند و زیباییاش را در درون خود احساس میکند، و این موضوع برایش شگفتانگیز است.
حق نکه میداردت در هر کجا باشی بحفظ
گر نمی دانی بخوان تو معنی اسم الرقیب
هوش مصنوعی: هرجا که باشی، حق از تو مراقبت میکند. اگر نمیدانی که چگونه از این مراقبت بهرهمند شوی، به نام "الرقیب" توجه کن و آن را بخوان.
هردعائی را که می گوئی اجابت می کند
هین مشو نومید بر خوان در دعا اسم مجیب
هوش مصنوعی: هر دعایی که میکنی، حتماً پاسخ داده میشود. پس ناامید نشو و با امید دعا کن، چون نام کسی که دعاها را مستجاب میکند، در اینجا آورده شده است.
اهل عالم چون مسافر آمدند و می روند
زخمها دارد خدا بر جان مسکین غریب
هوش مصنوعی: آدمهای این دنیا مانند مسافرانی هستند که میآیند و میروند. دلهای آنها پر از زخم و درد است و خدا به حال این انسانهای تنها و بیکس مینگرد.
کوهیا وصف دهان یا رقوت روح تست
هر چه گوئی از لب جانبخش او باشد ربیب
هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و لطافت زبان اشاره دارد و میگوید که اگر درباره زیباییها و خوبیها صحبت کنیم، در واقع داریم از جذابیت کلام و تأثیر آن بر روح انسان سخن میگوییم. کلام زیبا و دلنشین، روح را نوازش میدهد و به آن نشاط و زندگی میبخشد.