هوش مصنوعی: کعبه به خاطر گرمای شدید و طاقت‌فرسا، چند بار به دشت حجیز افتاد و دچار زحمت شد.

هوش مصنوعی: زمانی که پای توانمندی دیگر قادر به حرکت نیست، خون نیز به اندازه‌ای نمی‌رسد که در جامی بماند.

هوش مصنوعی: بر بلندی فرسوده و خراب به قضا و مقدر می‌زدند، از اندوه مرگ شور و شوق داشتند و سر و پا می‌زدند.

هوش مصنوعی: دود مرگ از هر رابطه‌ای بلند شد و بی‌دلیل آنها را به زمین انداخت.

هوش مصنوعی: ناگهان، در حاشیه بیابان و دشت، فردی بر روی شتری در حال عبور به سمت آن‌ها بود.

هوش مصنوعی: دید سوزش آن‌ها را، در دلش آتش گرفت و از درد، خونش به هر سو ریخت.

هوش مصنوعی: او به شدت گریه کرده و از شتر پایین آمده است و بر سر هر تشنه‌ای، آب را روان کرده است.

هوش مصنوعی: نوشیدنی پاکیزه‌ای در کاسه‌ای ریخت، همان‌طور که خضر در لب الیاس ریخت.

هوش مصنوعی: برو به کسی پیشنهاد بده که این را بگیرد، چشمهٔ حیات را بنوشد و از تشنگی بمیرد.

هوش مصنوعی: او به یار خود اشاره کرده و می‌گوید: این شخص از من بیشتر تشنه محبت اوست، پس بهتر است او را به او بسپاری.

هوش مصنوعی: وقتی او به سوی آنجا می‌رود، مانند آب گوارایی که به سوی دیگری سرازیر می‌شود، روان او نیز به سمت دیگری می‌رفت.

هوش مصنوعی: هر یک از آنان با ایثار و فداکاری خود، انگار که جانشان را به خطر می‌اندازند، به دنبال سعادت و زندگی یارشان هستند.

هوش مصنوعی: ساقی دور شد و از سر آغاز به سمت دوستانش نگاه کرد و چشمانش را کمی باز کرد.

هوش مصنوعی: کسی که در ابتدا از شراب نچشید، حال و مزاجش تحت تأثیر خوشی‌های آن خراب نشد.

هوش مصنوعی: خواجه صلا گفت و کسی به او پاسخ نداد. آن تشنه‌ای که آبی برایش نبود، خاک شد.

هوش مصنوعی: اگر کسی به دیگران آب سردی برساند، دیگران هم در نهایت از آن آب بهره‌مند نخواهند شد.

هوش مصنوعی: آب در کنار آتش آن‌ها خشک شده بود و جان او از زحمت‌هایی که کشیده بود، گرفته شده بود.

هوش مصنوعی: او از دلش شربت عشق را می‌نوشد و آنچه را که از لبانش می‌چشد، از چشمانش می‌ریزد.

هوش مصنوعی: به شدت تحت تاثیر و شگفتی از وجود چنین انسانی هستم که به تنهایی نمونه‌ای از جوانمردی و شجاعت است.

هوش مصنوعی: مردان بزرگ و شجاع در دل خود توانایی و انرژی بی‌حد و اندازه‌ای دارند، اما هنگامی که جانشان در خطر بیفتد، نمایان می‌شود که واقعاً توانایی‌هایشان را چگونه به نمایش می‌گذارند.

هوش مصنوعی: ای کسی که مانند سران و بزرگان آن‌قدر شایسته نیستی، همچون خسرو، به دیگران نگاهی نداشته باش.