هوش مصنوعی: مراقب باش که آسمان به عنوان یک جایگاه امن و آرام، باعث جدایی دوستان از یکدیگر نشود.

هوش مصنوعی: عقدهای محبت باز می‌شود و پیوندهای بحث‌های دلنشین برقرار می‌گردد.

هوش مصنوعی: دو دوست که به خاطر محبت و دوستی‌ای که بین‌شان وجود دارد، هرگز حاضر نیستند حتی برای لحظه‌ای از یکدیگر جدا شوند.

هوش مصنوعی: آن چنان فاصله‌ای ایجاد کرد که بعد از مدتی، نام و نامه‌ای از او به یادگار می‌ماند و باعث خوشحالی می‌شود.

هوش مصنوعی: زمانی که دایره زمان به خاطر بی‌وفایی رو به زوال می‌رود، آن دو عاشق نیز از هم جدا می‌شوند.

هوش مصنوعی: شاه با دل پر از غم و اندوه دوباره به سرزمین خود بازگشت و چون لعل در دل سنگ، در محفل خود سنگین و با وقار نشسته است.

هوش مصنوعی: بعد از آن مدت، هیچ وقت بی‌غم نبودی، از سردی دمیدن‌ها صحبت کردی و دم گرم حقیقی وجود نداشت.

هوش مصنوعی: یک نفر به او به صورت پنهانی گفته بود که از حال دیگران آگاهی پیدا کرده و با آن‌ها دوست شده است.

هوش مصنوعی: با شادی کنار عروس خود نشسته و عروس‌های دیگر را از دست داده است.

هوش مصنوعی: ماه در گوشه‌ای نشسته و به خاطر داغی که در دلش احساس می‌کند، درونش همچون شعله‌ای در حال سوختن است.

هوش مصنوعی: غم دوری برای او کافی نیست، که دلش را به شدت می‌آزارد. این درد باعث شده است که غم‌های دیگری هم به دلش بیفتند.

هوش مصنوعی: می‌توان در چشم خود صد زخم و مشکلات را تحمل کرد، اما نمی‌توان دید که محبوب با دیگران باشد.

هوش مصنوعی: داستان‌های عشق را با گلایه‌های خود خراب کردی و آنها را آلوده کردی.

هوش مصنوعی: اگر کسی از من درباره غمم می‌پرسید، من می‌گفتم چه کمبودی از خوبی‌ها دارم که اینقدر غمگین باشم؟

هوش مصنوعی: هنوز از جوانه‌های سبز من چیزی رشد نکرده است و بر روی این سبزه، شبنم نشسته است.

هوش مصنوعی: به خاطر بی‌خوابی، شب تا صبح چشم من باز بود و تو در خواب ناز خود غرق بودی.

هوش مصنوعی: برای تو بادا که آن شکر و نوشیدنی که از لبان او به طور مکرر می‌نوشی، حرام باشد.

هوش مصنوعی: باید حالم را بخاطر غم و غصه‌ای که دارم بپذیری و از آن بگذر، چرا که مثل کوه، استقامت و صبوری را در مقابل مشکلات و دشواری‌ها دارم.