هوش مصنوعی: ای خالق، وقتی که جان را به من عطا کردی، دلم را به دل عاشق ببخش، نه به عقل و فکر عاقلانه‌ام.

هوش مصنوعی: دل را از درد و رنج خالی کن، زیرا آنچه که در درون می‌گذرد، نباید به بیرون راه یابد و زندگی تو را تحت تأثیر قرار دهد.

هوش مصنوعی: من این طور احساس می‌کنم که می‌خواهم همیشه زنده بمانم، نه به خاطر جسمم، بلکه به خاطر عشق و احساسی که در قلبم دارم.

هوش مصنوعی: به گونه‌ای با تو رفتار کن که من بتوانم خودم را از هر چیزی که دارم جدا کنم و به سوی تو بیایم.

هوش مصنوعی: کاری کن که خانهٔ وجود من به قدری خراب شود که نور آفتاب از هر گوشه‌ای به درون آن بتابد.

هوش مصنوعی: یاد تو در ذهن من آنقدر قوی است که فراموشی دیگران را به دنبال دارد، حتی زمانی که به مرگ نزدیک شوم.

هوش مصنوعی: چنان عشقی در این دل بکارید که همچون سبزه‌ای همیشه سبز و جاودانی از این گل جوانه بزند.

هوش مصنوعی: من به گونه‌ای از همه جا به سوی خود می‌کشم که هر زمان به تو نگاه کنم، روی من تنها به سمت تو باشد.

هوش مصنوعی: من چنان غرق در عشق و شراب هستم که فردا صبح با حالی مست بیدار می‌شوم.

هوش مصنوعی: من به دام نفس خود گرفتار شده‌ام، پس ای لطف و رحمت، به این مشکل من رحم کن و مرا ببخش.

هوش مصنوعی: به دل من چنان روشنایی بده که حتی بعد از مرگم نیز زنده بمانم.

هوش مصنوعی: از نفس تیره‌ام دور شو، که با یک حرکت می‌توانی به سوی خودم برگردی.

هوش مصنوعی: کسی که در کوچه‌های فقر و نیاز زندگی می‌کند، اگر بارها درب خانه‌ی ثروت را بزند و صدای او شنیده نشود، هرگز نمی‌تواند به آنجا راه پیدا کند.

هوش مصنوعی: نمی‌خواهم به حدی از شوق بیفتم که ناپدید شوم و همچون خاکستر به باد بروم، بلکه می‌خواهم با شدت و عشق زنده بمانم.

هوش مصنوعی: نسیمی از طرف تو بیفتد که تا ابد دیوانه‌وار به یاد تو بمانم.

هوش مصنوعی: باید بدانید که افرادی با دل زنده و پرشور، به خاطر غم شما هیچگاه در آسایش و آرامش نیستند و حتی در سختی‌ها و نگرانی‌ها هم از فکر شما غافل نمی‌شوند. آنها تا آخرین لحظه خوابشان، نگران حال شما هستند.

هوش مصنوعی: زمانی که به خواب رفتن من نزدیک شود، تو با حضور خودم مرا به بیداری و توجه به خودت فراخوان.

هوش مصنوعی: بعد از خوابی که دیگر بیدار نمی‌شوم، اگر فردا مرا از خواب بیدار کنی.

هوش مصنوعی: چشم امیدم را به گونه‌ای باز کن که شانس و اقبال از دیدنت به من پیام خوشی برساند.

هوش مصنوعی: به من زندگی ببخش در پی یافتن تو، زیرا در جستجوی تو هستم و تا زمانی که زنده‌ام، آرزوی تو را در دل دارم.

هوش مصنوعی: بدان که خواسته من تنها تو هستی و برای دست‌یابی به هدفم تنها به تو نیاز دارم.

هوش مصنوعی: از تلاش و همت، نردبانی ساخته‌ام که می‌توانم از این زمین به ارتفاعات آسمان دست پیدا کنم.

هوش مصنوعی: امیدوارم که چیزی به من بدهی که راهی به سمت تو پیدا کنم و وسیله‌ای در اختیارم بگذاری که درها به سوی تو را بگشاید.

هوش مصنوعی: زمانی که با رضایت و تسلیم خود به فرمان تو عمل کردم، شایستگی و موفقیت در انجام سجده و عبادت را از تو دریافت کردم.

هوش مصنوعی: به من راهی نشان بده که دلم را از شیطان دور کند و نتواند به ثمره‌ام آسیب بزند.

هوش مصنوعی: مرا یاری کن که در زندگی تا زمانی که زنده‌ام، دل خوشی و سرزندگی داشته باشم، حتی زمانی که به پایان عمرم نزدیک شوم.

هوش مصنوعی: با دوستی و آشنایی، به یاری تو زندگی جدیدی پیدا می‌کنم و از این ارتباط، جان تازه‌ای می‌گیرم.

هوش مصنوعی: به من نزدیک نشو در شادی و غم، زیرا در این حال که تو دوری، احساس تنهایی بیشتری دارم.

هوش مصنوعی: نماز من، که در آن سرم را به پایین می‌برم، نشان‌دهنده‌ی اطاعت از خداست، ولی در باطن ممکن است فقط به ظواهر و شکل‌ها توجه داشته باشم.

هوش مصنوعی: من از بی نیازی تو به چیزی نیازمندم، که به واسطه آن عبادتم مورد قبول واقع شود.

هوش مصنوعی: هر چیزی که در دل من جا دارد، باعث خوشحالی‌ام است و آنچه که بیرون از من وجود دارد، زینتی بر خوشحالی من به شمار می‌آید.

هوش مصنوعی: هرچند فاصله‌ام با تو زیاد است، اما به خاطر لطف و محبتت، حضور تو را نزدیک‌تر از همیشه احساس می‌کنم.

هوش مصنوعی: من فارغ از خودم، حتی اگر صد فرسنگ از تو دور باشم، به یاد تو بدون قلب و احساس سنگین می‌شوم.

هوش مصنوعی: پیش روی من راهی وجود دارد، اگر می‌خواهی به خانه‌ام بیایی، جانم را بگیر و دلم را برایت صاف کنم.

هوش مصنوعی: وقتی که انسان بخواهد بخوابد، ناچار باید نفس بی‌اهمیت و اضافی‌اش را کنار بگذارد و پس از بیداری، خوابش را بر روی زمین گلین آرام بگیرد.

هوش مصنوعی: وقتی که من در خاکت دفن شوم، بر من که خاکی هستم رحمت بفرست، ای پاک و نیکوکار.