هوش مصنوعی: در ابتدا از خداوندی یاد می‌شود که دل‌ها را به انسان‌های نیک مرتبط کرده است.

هوش مصنوعی: از عشق، لوح وجود انسان و جهان را زیبا کرد و به آن جان بخشید و به دل زندگی عطا کرد.

هوش مصنوعی: از موها و صورت زیبا، بت‌ها هر روز و شب نعمت و خوشبختی می‌دهند و از تماشای آنها، جان‌ها را خوشحال می‌کنند.

هوش مصنوعی: قلم تحت تأثیر آرزوهای الهی قرار گرفت و این رنگ‌های روشن و تیره را نوشت.

هوش مصنوعی: مجسمه‌های زیبای چینی و افرادی با جمال دل‌انگیز به خاطر عشق و عاشقی، زیبایی و هنری را به وجود آوردند.

هوش مصنوعی: چشم‌های زیبا و دلربا از خود جاذبه‌ای نشان دادند که باعث شد شیرها به شکار آهوان بپردازند.

هوش مصنوعی: زلف‌های پریشان و زیبا، به مانند زنجیری به هم پیوسته‌اند که در روزگار عاشقان مهر و محبت، دل‌ها را به هم می‌کشانند.

هوش مصنوعی: از هنرمندانی که چهره‌های زیبا را نقاشی می‌کنند، آن‌ها که بعد از مرگ، صورت‌هایشان از خاک نمایان می‌شود و به مانند پارچه‌ای زیبا در می‌آید.

هوش مصنوعی: افراد با لب‌های شیرین و خندان، با گفتار خود طعم خوش زندگی را به دیگران می‌دهند و به جذابیت و لذت آن می‌افزایند.

هوش مصنوعی: گل‌های چمن را مانند عروسان با مروارید زینت بده و به گردن و گوش آنها زیورهایی بیفزا.

هوش مصنوعی: در صبح زود، مهر (خورشید) به آسمان می‌تابد و به نشانه عشق، دامنش را چاک می‌کند.

هوش مصنوعی: هر چیزی که در جهان وجود دارد و صورت دارد، از عشق به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: باد به شمع نور و روشنایی بخشید، اما ابلیس با این کار احساس جدایی و دلتنگی را ایجاد کرد.

هوش مصنوعی: وقتی که غیرت و احساس شدید قربانیان را تحت فشار قرار می‌دهد، طوفانی به وجود می‌آید که باعث غرق شدن آدم‌ها می‌شود.

هوش مصنوعی: به ابراهیم نوری می‌دهد که باعث می‌شود در دید او ستاره‌ها و ماه قابل رؤیت نباشند.

هوش مصنوعی: وقتی که یعقوب از پسرش نور می‌خواهد، او را که قرة العینش است، دور می‌کند.

هوش مصنوعی: موسی را رازی روشن می‌سازد که حتی کوه‌ها هم قدرت تحمل آن را ندارند.

هوش مصنوعی: زمانی که خورشید محبت و دوستی بر روح خدا تابید، او جان خودش را می‌خواند.

هوش مصنوعی: وقتی که عشق او در زلف پیامبر مانند مهر نقش می‌بندد، به گونه‌ای است که صدها جان به یک تار موی او وابسته است.

هوش مصنوعی: احمد، زیبایی خاصی دارد که وقتی به او نگاه می‌کنیم، دل را می‌شکافد و درون انسان را به تپش در می‌آورد، مانند شکافی که ماه از آن درخشندگی می‌گیرد.

هوش مصنوعی: او با دل‌سوزی و محبتش به دوستانش روشنایی می‌بخشد، مانند شمعی که به دیگر شمع‌ها روشنی می‌دهد.

هوش مصنوعی: شوق و علاقه‌ای که به تو دارم، به قدری intense و سوزان است که مانند پروانه‌ای که به شمع نزدیک می‌شود، جانم را از این حس می‌دهد.

هوش مصنوعی: او کسی است که از در وارد می‌شود و نام‌های ناپسند را دور می‌کند و در عوض، دل‌های پاک و صادق را به سمت خود جذب می‌کند.

هوش مصنوعی: گاهی به جنید پوششی اعطا می‌شود که تنها از دل‌باختگان خدا باشد.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات انسانی همانند شبل (شیر جوان) در تلاش است که به مقام و هدف خود دست یابد، اما این تلاش او را به جایی نمی‌رساند که در نهایت شایسته‌اش باشد و نمی‌تواند به آن چیزی که در واقع خواستارش است، دست پیدا کند.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات، شخصی با روحی شاد و سرزنده، رازهایی را آشکار می‌کند که نشان‌دهنده‌ی مقام و منزلت برادری به نام منصور است.

هوش مصنوعی: فقط اوست که می‌داند این راز پنهان چیست، در حالی‌که دیگران که در گمراهی و سردرگمی به سر می‌برند، هیچ نمی‌دانند حقیقت چیست.

هوش مصنوعی: کسانی که می‌توانند درون و رازهای حقیقی را بشناسند، دل‌های پاک و نیّت‌های صادق را درک می‌کنند.

هوش مصنوعی: او به خاطر لیلی، نامش را بر روی دفتر نوشت و همین فرد مجنون، قلم را به دست گرفت.

هوش مصنوعی: به قدری نوشیدنی خوشمزه‌ای به خسرو می‌دهد که شیرینی و شکر را فراموش می‌کند و از آن لذت می‌برد.

هوش مصنوعی: فرهاد روزی به قدری در فشار و سختی قرار می‌گیرد که به شدت غمگین و ناامید می‌شود. او مانند سنگی بر دلش، احساس سنگینی و ناراحتی می‌کند.

هوش مصنوعی: کسی که در زندگی کمبودهایی داشته، جرمی ندارد و هیچ تقصیری نکرده است. همچنین، کسی که موفقیت‌های زیادی به دست آورده، هرگز کار زشتی انجام نداده است.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که سرنوشت و تقدیر ما از قبل تعیین شده است و نمی‌توانیم درباره آن سوال کنیم که چرا یا چگونه باید در این مسیر حرکت کنیم. در واقع، همه چیز به اراده خدا وابسته است و ما باید در این راه پیش برویم.

هوش مصنوعی: هر چه او انجام داده، چه نیک و چه ناپسند، خردمند فقط نیک را ثبت کرده و به یاد می‌آورد.

هوش مصنوعی: هر چه که وجود دارد، از اوست و اگر چیزی هم نیست، به هر حال از اوست؛ بنابراین، هیچ چیز دیگری جز او وجود ندارد.

هوش مصنوعی: برای هر شخصی، نعمت‌های بزرگی وجود دارد و عقل و خرد او را به منبعی بی‌پایان از دارایی‌ها و نعمت‌ها متصل کرده است.

هوش مصنوعی: عشق به گونه‌ای اشاره کرده است که در دنیای عقل و دانش، آن را به غارت برده است.

هوش مصنوعی: خسرو از ذخیره‌های عقل و دانش بی‌خبر است و تنها در عشق اشکالی برای او وجود ندارد.