امیرخسرو دهلوی » دیوان اشعار » مثنویات » شمارهٔ ۲۷ - (کیقباد از دیدن برادر خود کیکاوس شادمان شد)

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>شاه به رویش چو نظر کرد چست</p></div>
<div class="m2"><p>دید دران آئینه خود را درست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گرم فرو جست ز تخت بلند</p></div>
<div class="m2"><p>کرد به آگوش تن ارجمند</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>داشت به آغوش خودش تا به دیر</p></div>
<div class="m2"><p>سیر نشد، چون شود از عمرسیر؟!</p></div></div>

شمارهٔ ۲۸ - ملاقات پدر و پسر لحظهٔ قران السعدین

شاه به رویش چو نظر کرد چست
دید دران آیینه خود را درست
گرم فرو جست ز تخت بلند
کرد به آگوش تن ارجمند
داشت به آغوش خودش تا به دیر
سیر نشد چون شود از عمرسیر

شمارهٔ ۲۶ - (ناصرالدین محمود فرزند کهتر خود کیکاوس را با تحایف فرستاد)

شمارهٔ ۲۷ - (کیقباد از دیدن برادر خود کیکاوس شادمان شد)

شاه به رویش چو نظر کرد چست

دید دران آئینه خود را درست

داشت به آغوش خودش تا به دیر

سیر نشد، چون شود از عمرسیر؟!

شمارهٔ ۲۷ - (کیقباد از دیدن برادر خود کیکاوس شادمان شد)

اطلاعات