امیرخسرو دهلوی » دیوان اشعار » مثنویات » شمارهٔ ۲۴ - پیام پدر

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای ز نسب گشته سزای سریر</p></div>
<div class="m2"><p>ور پسری ، همچو پدر بی نظیر</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>چشم منی !هیچ غباری میار</p></div>
<div class="m2"><p>دیده نشاید که بود پرغبار</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>تاتو ندانی که درین جستجوی</p></div>
<div class="m2"><p>از پی ملک ست مرا گفتگوی</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>گر چه توانم ز تو این پا یه برد</p></div>
<div class="m2"><p>از تو ستانم ، بکه خواهم سپرد ؟</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>بهر خدا صورت خویشم نمای</p></div>
<div class="m2"><p>روی مگردان و بترس از خدای</p></div></div>

شمارهٔ ۲۵ - جواب پسر

ای ز نسب گشته سزای سریر
ور پسری  همچو پدر بی نظیر
چشم منی هیچ غباری میار
دیده نشاید که بود پرغبار
تاتو ندانی که درین جستجوی
از پی ملک ست مرا گفتگوی
گر چه توانم ز تو این پا یه برد
از تو ستانم  بکه خواهم سپرد 
بهر خدا صورت خویشم نمای
روی مگردان و بترس از خدای

شمارهٔ ۲۳ - جواب پسر

شمارهٔ ۲۴ - پیام پدر

ای ز نسب گشته سزای سریر

ور پسری ، همچو پدر بی نظیر

چشم منی !هیچ غباری میار

دیده نشاید که بود پرغبار

تاتو ندانی که درین جستجوی

از پی ملک ست مرا گفتگوی

گر چه توانم ز تو این پا یه برد

از تو ستانم ، بکه خواهم سپرد ؟

بهر خدا صورت خویشم نمای

روی مگردان و بترس از خدای

شمارهٔ ۲۴ - پیام پدر

اطلاعات