شمارهٔ ۱۰ - گر چه در پایان سرودن این اشعار بخود چنین خطاب کرده بود:
لیک اگر پند من آری به گوش
مصلحت آن ست که مانی خموش
چل شد و درین جهت آمد نشست
پیش مبین بیش که افتی به شست
تو بت توبهست ، گرانی مکن
روی به پیر یست، جوانی مکن
بار خدایا! من غافل به راز،
این ورق ساده که بستم طراز
گر چه که امروز جمال من ست
عاقبت الا مر وبال من ست
عفو کن آن را که رضای تو نیست
تو به ده از هر چه برای تو نیست
چون زتو شد این همه ناچیز چیز
هم تو کنی در دل خلقی عزیز
عیب شناسان به کمین مناند
بی هنر ان جمله به کین من آند
تو به کرم ، عیب من عیب کوش
در نظر عیب شناسان بپوش
شمارهٔ ۹ - محض به سخن شناسان حق خورده گیری را قایل است:: آن که شنا سندهٔ این گوهر ستشمارهٔ ۱۱ - امیر خسرو، در ایام نگاشتن اشعار قران السعدین هنوز مثنویهای خمسه را به جواب خمسه زنی می ننوشته است خود ملتفت است که این مثنوی او بر سبک نظامی است و آن استاد بزرگ را میستاید:: ور هوس مثنویات در دل است
اطلاعات
وزن: مفتعلن مفتعلن فاعلن (سریع مطوی مکشوف)
قالب شعری: مثنوی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
لیک اگر پند من آری به گوش
مصلحت آن ست که مانی خموش
هوش مصنوعی: اگر به حرف من گوش کنی، بهتر است که ساکت بمانی و از گفتن چیزی پرهیز کنی.
چل شد و درین جهت آمد نشست
پیش مبین بیش که افتی به شست
هوش مصنوعی: چل سال سنش گذشت و در این مسیر به جایی رسید. بیشتر از این توجه نکن که ممکن است به زانو بیفتی.
تو بت توبهست ، گرانی مکن
روی به پیر یست، جوانی مکن
هوش مصنوعی: تو همچون معبودی هستی که نباید از تو روی برگردانم، از آنجا که با وجود پیری و قدمت، جوانی و شادابی زندگیام را فراموش نکن.
بار خدایا! من غافل به راز،
این ورق ساده که بستم طراز
هوش مصنوعی: ای خدا! من به بیخبری از اسرار زندگی، این نوشته ساده را که ایجاد کردهام، زیبا کردهام.
گر چه که امروز جمال من ست
عاقبت الا مر وبال من ست
هوش مصنوعی: هرچند امروز زیبایی من به چشم میآید، اما در نهایت، عاقبت این زیبایی به دردسر و مشکلاتی خواهد انجامید.
عفو کن آن را که رضای تو نیست
تو به ده از هر چه برای تو نیست
هوش مصنوعی: هر کسی را که به رضایت تو نمیرسد، ببخش، زیرا تو از هر آنچه که برای تو نیست، بینیازی.
چون زتو شد این همه ناچیز چیز
هم تو کنی در دل خلقی عزیز
هوش مصنوعی: زمانی که تو اینقدر چیزهای بیارزش را از خودت بروز میدهی، چگونه میتوانی در دل مردم ارزشمند باشی؟
عیب شناسان به کمین مناند
بی هنر ان جمله به کین من آند
هوش مصنوعی: نقش معایب و عیوب من در نظر دیگران به شکلی است که Critics در کمین من نشستهاند و بهخاطر حسد و کینهای که دارند، فقط به دنبال پیدا کردن نواقص من هستند.
تو به کرم ، عیب من عیب کوش
در نظر عیب شناسان بپوش
هوش مصنوعی: تو با بزرگواری و لطف خود، نواقص و عیوب من را پنهان کن، همچنان که در نظر کسانی که عیبجو هستند، باید عیوب را مخفی نگه داشت.