هوش مصنوعی: وقتی قیصر از بلندی مقام خود نگاه کرد، دید که مانند خورشیدی در سایه خود است.

هوش مصنوعی: او برای رسیدن به مقام و عظمت به سختی تلاش کرد و خود را برای پذیرایی از مهمانان آماده کرد.

هوش مصنوعی: پس از مدتی، او را به دوستی نوید داد و به همسر بودن بر سرش عمامه گذاشت.

هوش مصنوعی: از قامت مریم، درختی به وجود آمد و از آن درخت، خرماهایی تلخ به ما داد.

هوش مصنوعی: وقتی دریا لشکری را برای مقابله با دشمن خود آماده می‌کند، می‌تواند غباره‌ای که آن دشمن به‌وجود آورده را برطرف کند.

هوش مصنوعی: خبر را به بهرام، که فرمانروایی سرکش است، رساندند که خسرو، همچون کوه آتش، به او نزدیک می‌شود.

هوش مصنوعی: دو نیروی opposing در مقابل یکدیگر قرار گرفتند و با تلاش و جنگیدن، به نبرد پرداختند.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که عشق و احساسات درونی افراد را با دقت می‌سنجند و بر اساس آن‌ها، زبان و جان آن‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهند.

هوش مصنوعی: ز تیراندازی زنبوری که از دور نشانه‌گیری می‌کند، سینه‌ها مانند زنبورک‌ها مشبک و گل‌دار به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: نی در اینجا با صدای غم‌انگیز خود نوای دل‌نوازی را به گوش می‌رساند و این صدا به قلب‌ها نفوذ کرده و احساسات عمیق‌تری را بیدار می‌کند.

هوش مصنوعی: تیرکمان با چشم‌اش به دل من نشانه می‌زند و به دل من صدمه می‌زند.

هوش مصنوعی: شخصی با شجاعت و عزم راسخ به استقبال مرگ می‌رفت و در حالی که پاهایش به زمین می‌کوبید، سرش را از گردنش جدا می‌کرد.

هوش مصنوعی: دل‌ها از ناراحتی و غم پاره و زخم می‌شد و در آسمان صدای بلوا و clamour به گوش می‌رسید.

هوش مصنوعی: در دل آتش و آب، درخشش مانند برق به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: خسرو به شدت خشمگین و عصبی شده است، به طوری که خشم او مانند آبی خروشان از نیل است و قدرت و استحکام او شبیه کوه آهنین بر روی بدن فیل به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: به دور بزرگان، حفاظت و امنیتی وجود دارد که مانند یک زره آهنین از آنها در برابر آسیب‌ها و چشم‌زخم‌ها محافظت می‌کند.

هوش مصنوعی: امید بزرگ، با تدبیر آسمان، نگاهش را در نگاه سطرلاب دوخته است.

هوش مصنوعی: زمانی که ستاره خوشبختی را مشاهده کرد، شاه با چهره‌ای پر از خوشحالی به سوارکاری بر روی فیل پرداخت.

هوش مصنوعی: به پادشاه گفتند که موفقیت و قدرت وابسته به پشتوانه و حمایت توست، زیرا دشمنان به دنبال آسیب زدن به تو هستند.

هوش مصنوعی: سلطان با سربلندی به میدان رفت و مانند یک فیل قدرتمند، دشمن را شکست داد.

هوش مصنوعی: زمانی که بهرام خود را در حالتی ناپایدار و نگران می‌بیند، با قدرت تصمیم می‌گیرد و این زلزله داخلی را از جانش دور می‌کند تا آرامش را بیابد.

هوش مصنوعی: خسرو به دنبال کسی بود که فرار می‌کرد و شجاعانه به سمت جنگ و نبرد می‌رفت.

هوش مصنوعی: روزی به خاطر وزش باد مخالف، قدرت کشتی به یک سمت کاهش پیدا کرد و باعث شد که همه چیز به آن سمت متمایل شود.

هوش مصنوعی: با این شتاب و حرکتی سریع، به انطاکیه رسیدند و به مرز پرویز رسیدند.

هوش مصنوعی: خبر به شاه رسید از طریق آب که روزی به زودی در آنجا ظاهر خواهد شد.

هوش مصنوعی: طلبکاران به سوی گنج و ثروت در حرکت شدند و دلشان شاد است، مانند بادی که به سرعت می‌وزد و چیزهای ارزشمند را به همراه می‌آورد.

هوش مصنوعی: از دریا آن گنجینه را بیرون آوردند؛ مانند مرواید که از آب و شراب و شیشه ساخته شده است.

هوش مصنوعی: روزی پادشاه با شادی و خوشحالی نشسته بود و تصمیم گرفت یک گنج را که برای مردمش در نظر داشت، به آن‌ها ببخشد.

هوش مصنوعی: گویندگان با نوآوری در بیان خود، سخنان تازه‌ای را ارائه دادند و مدح و ستایش‌ها را به طرز شگفت‌انگیزی برجسته و بلندآوازه ساختند.

هوش مصنوعی: بسیار از لولوی منشور، به دامن بزرگ امید و شاپور سرازیر شد.

هوش مصنوعی: باربد، نوازنده‌ای مشهور، در روزی خاص نغمه‌ای زیبا و درخشنده را خلق کرد.

هوش مصنوعی: حیف است که به مشکل برخورده‌ای، اما این مصراع به نوعی از زیبایی و شگفتی اشاره دارد. وقتی چیز جدید و دل‌انگیزی از چیزی به وجود می‌آید، مانند صدای خوشی که از ضربه‌ای به ساز تولید می‌شود، آن را یادآور می‌شود. در واقع، خلاقیت و نوآوری همانند برآمدن صدای دل‌نواز، جلوه‌ای خاص دارد که همه را به سمت خود جذب می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی در محفل نوازش کرد، عطر خوش عود را از عشق‌ورزان به مشام رساند.