گنجور

شمارهٔ ۷۳۴

باش تا بار دگر آن پسر این سو آید
مست و خوش پیش ملامتگر بدخو آید
گر چه من کشته شوم زان، که بگوید به کمند؟
وه که آن عشوه گری هات چه نیکو آید
هر چه اندر دلم و پیش دو چشمم، یارب
پیش آن نرگس خونخواره جادو آید
آنکه بد گفت مرا روی چو ماهش بینید
آن همه در نظر من بر سر او آید
دل که در زلف گره بست غم آن نیست، غم آنست
که به خفتن گرهش در سر پهلو آید
نیست زان شوخ، همه از دل پر خون من است
هر دمم این همه خونابه که بر رو آید
خسروا، زمزمه عشق نهان نتوان داشت
هر کجا عود بر آتش بنهی، بو آید

اطلاعات

وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

باش تا بار دگر آن پسر این سو آید
مست و خوش پیش ملامتگر بدخو آید
هوش مصنوعی: منتظر باش تا آن جوان بار دیگر از این سو بیاید، شاد و سرمست، و با رویی گشاده به استقبال کسی برود که بدخلق و انتقادگر است.
گر چه من کشته شوم زان، که بگوید به کمند؟
وه که آن عشوه گری هات چه نیکو آید
هوش مصنوعی: اگرچه ممکن است من به خاطر عشق تو جان خود را از دست بدهم، اما چه کسی می‌تواند بگوید که از چه چیز باید بترسد؟ عشق و魅نای تو بسیار زیبا و دلنشین است.
هر چه اندر دلم و پیش دو چشمم، یارب
پیش آن نرگس خونخواره جادو آید
هوش مصنوعی: هر چیزی که در دل من و در برابر چشمانم وجود دارد، ای خدا، پیش آن نرگس خونین و جادوگر به میدان می‌آید.
آنکه بد گفت مرا روی چو ماهش بینید
آن همه در نظر من بر سر او آید
هوش مصنوعی: کسی که به من حرف ناپسندی زده، وقتی چهره زیبایش را مثل ماه می‌بینم، همه آن بدی‌ها در نظرم از بین می‌رود و فقط زیبایی‌اش در ذهنم می‌ماند.
دل که در زلف گره بست غم آن نیست، غم آنست
که به خفتن گرهش در سر پهلو آید
هوش مصنوعی: دل وقتی به زلف محبوب گره می‌خورد، غم نخواهد داشت؛ غم واقعی وقتی است که این گره در خواب و بی‌خبری پیش بیاید و دلتنگی به سراغش بیاید.
نیست زان شوخ، همه از دل پر خون من است
هر دمم این همه خونابه که بر رو آید
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که تمامی نارضایتی و غم و درد در دل من ناشی از شوخی‌ها و بی‌خیالی‌های اطرافیان است. به همین دلیل است که در هر لحظه، احساسات من به شدت تحت فشار قرار می‌گیرد و اشک و خون دل از من جاری می‌شود.
خسروا، زمزمه عشق نهان نتوان داشت
هر کجا عود بر آتش بنهی، بو آید
هوش مصنوعی: عاشقان نمی‌توانند عشق پنهان خود را در دل نگه دارند. هر جا که چوب عود را بر آتش قرار دهی، عطرش منتشر می‌شود.