هوش مصنوعی: اگرچه عشق باعث رنج و ناراحتی عاشقان می‌شود، اما با این حال نگاهی به آن زیبایی بیندازید که چگونه به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: ای نسیم، خاک پای او را ببر و در چشمانم بریز، زیرا تمام عذاب‌ها و مشکلات از این چهره زیبا سرچشمه می‌گیرند.

هوش مصنوعی: اگر من گریه کنم و دل‌تنگی‌هایم را بیان کنم، دلیلش تو هستی، ای دوست؛ چرا که این نارضایتی‌ها همه ناشی از بخت بد و نامساعد من است.

هوش مصنوعی: دل صیاد هیچ‌گاه نمی‌سوزد، حتی اگر پرنده‌ی بیچاره‌ای که در دام افتاده، ناله کند.

هوش مصنوعی: تو دوباره آمدی و دل من برای تماشای تو بیرون آمده است. این لحظه را درک کن، زیرا ممکن است جان من نیز در این لحظه از من جدا شود.

هوش مصنوعی: من از گریه‌ام خوشحال هستم، حتی اگر تمام آن درد و رنج باشد، زیرا هر قطره از اشکم بوی تو را می‌دهد.

هوش مصنوعی: وقتی شب به پایان می‌رسد، آه که دوباره در دلم یاد آن زنجیره زیبا و رنگارنگ می‌افتد.

هوش مصنوعی: از نگاه و چشم او بپرهیز، چرا که همان نگاه، به شوخی و بازی، انسان را مست و مجذوب می‌کند و با جادو و فریب به سوی خود می‌کشد.

هوش مصنوعی: ای خسروا، چون تو سخن ابتدایی را نشنیدی، ناچار باید از دوستی که اینک به تو بلایی می‌آورد، دوری کنی.