گنجور

شمارهٔ ۷۳۲

اینچنین تند که آن قلب‌شکن می‌آید
سهمی از غمزهٔ او در دل من می‌آید
چه خطا رفت ندانم که بر ابرو زده چین؟
بهر آرا من آن ترک ختن می‌آید
سخنی از دهنش گفتم و زد بر دهنم
بهر هیچ آن همه خواری و زدن می‌آید
مستی و رندی و عاشق‌کشی و شیوه و ناز
هرچه گویند از آن تنگ‌دهن می‌آید
به وفاداری او گشت تنم خاک و هنوز
نکهت دوستی او ز کفن می‌آید
چشم بر هم زدی و گشت روان از نظرم
دور باشد که به یک چشم زدن می‌آید
خسروا، شعر تو اسرار خدا نیست مگر؟
کز سخن‌های توام بوی حسن می‌آید

اطلاعات

وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

اینچنین تند که آن قلب‌شکن می‌آید
سهمی از غمزهٔ او در دل من می‌آید
هوش مصنوعی: این‌قدر ناگهانی و با شدت قلبم را می‌شکند، که گویی نگاهی از طرف او در دل من نفوذ می‌کند و غمی را به همراه می‌آورد.
چه خطا رفت ندانم که بر ابرو زده چین؟
بهر آرا من آن ترک ختن می‌آید
هوش مصنوعی: نمی‌دانم چه اشتباهی رخ داد که بر ابرو چین افتاد. برای زیباتر شدن، آن دلبر ختن می‌آید.
سخنی از دهنش گفتم و زد بر دهنم
بهر هیچ آن همه خواری و زدن می‌آید
هوش مصنوعی: گفتم که چیزی بگویم، اما به من ضربه زد تا حرفم را نزنم. این همه بی‌احترامی و کتک زدن از کجا حاصل می‌شود؟
مستی و رندی و عاشق‌کشی و شیوه و ناز
هرچه گویند از آن تنگ‌دهن می‌آید
هوش مصنوعی: همه ویژگی‌هایی که درباره عشق، شیطنت و رندی صحبت می‌شود، از کسی با زبانی بسته و محدود سرچشمه می‌گیرد.
به وفاداری او گشت تنم خاک و هنوز
نکهت دوستی او ز کفن می‌آید
هوش مصنوعی: به خاطر وفاداری او، بدنم تبدیل به خاک شده است و هنوز هم عطر دوستی او از زیر خاک بیرون می‌آید.
چشم بر هم زدی و گشت روان از نظرم
دور باشد که به یک چشم زدن می‌آید
هوش مصنوعی: به محض اینکه پلک زدی، روح و جانم از نظرت دور شد. اما بدان که با یک حرکت چشمت، می‌تواند دوباره نزدیکی بیاید.
خسروا، شعر تو اسرار خدا نیست مگر؟
کز سخن‌های توام بوی حسن می‌آید
هوش مصنوعی: آیا شعر تو رازهای خدا نیست؟ زیرا از کلام تو عطر زیبایی به مشام می‌رسد.

حاشیه ها

1399/02/10 16:05
محمد بیرامی

بیت:
خسروا، شعر تو اسرار خدا نیست مگر؟
کز سخنهای توام بوی حسن می آید
باید یه این شکل اصلاح شود:
خسروا شعر تو اسرارِ خدای است مگر
کز سخن های توام بوی حسن می آید
زیرا که امیر خسرو به تاثیر پذیری اش از شعر و هنر دوست و هم مسلک دیرینش امیر حسن دهلوی، اذعان می کند.