هوش مصنوعی: در شب، دردی که بر این جان افسرده می‌گذرد، شعله‌ی افسوس من از آسمان می‌گذرد.

هوش مصنوعی: من هر شب به خاطر درد و غم خود گریه می‌کنم، اما هیچ کس نیست که متوجه حال من شود و بتوانم با او صحبت کنم.

هوش مصنوعی: من نمی‌سوزم به خاطر اینکه سینه‌ام از تشنگی می‌سوزد، بلکه آتش سوزان من به خاطر این است که آب زلال و پاکی به دل من می‌رسد.

هوش مصنوعی: ای زاهد، مواظب باش از صومعه خارج نشوی؛ چرا که از آن طرف، خطراتی برای دل و ایمان تو lurking دارد.

هوش مصنوعی: در شب می‌گذشتید و ناگهان از ماه صدایی بلند شد که پرسید این چه آشوبی است که در زمین در حال وقوع است؟

هوش مصنوعی: باد به خاطر عطر تو شگفت‌زده است. جالب است که می‌بینی چگونه با شجاعت، جلوتر از شاه، که بر تخت نشسته، می‌گذرد.

هوش مصنوعی: محور و مرکز عالم، هر کاری که آسمان انجام دهد، همه در راستای آن اراده مستحکم و درست قرار دارد.

هوش مصنوعی: اگر به ظلم و ستم بپردازی یا همچون شمشیر بر سر پادشاهی قرار بگیری، بدان که این وضعیت نیز همچون دیگر چیزها زودگذر است.