هوش مصنوعی: عاشقان برای رسیدن به هدفشان، باید دشواری‌ها را تحمل کنند و از درد و رنج خود بهره ببرند. چه خوب است آن اشک‌هایی که گاهی دیر و گاهی زود از چشمانشان جاری می‌شود.

هوش مصنوعی: کسانی که در جستجوی وصال هستند و از عشق سخن می‌گویند، مثل گدایانی می‌مانند که فقط به خاطر منافع خود دعا می‌کنند.

هوش مصنوعی: شراب‌نوشان جهنمی، از این متقیان بهترند که تنها به‌خاطر رسیدن به بهشت، در حال عبادت خدا هستند.

هوش مصنوعی: غصه و درد کسانی که در آتش عشق سوخته‌اند، به مانند سرودی برای به سوگ نشستن است و ارزش آن بیشتر از این است که در زمانی خاص به خلوت و مقصود خود بپردازند.

هوش مصنوعی: اگر یوسف ما نباشد، بلبلان هیچ اشتیاقی به باغ ما ندارند، حتی اگر در چمن، نغمه‌ای زیبا مانند نغمه داود سر دهند.

هوش مصنوعی: چه اشکالی دارد اگر عاشقان گاهی از آسیب‌های چشمان تو بهره‌مند شوند؟

هوش مصنوعی: من نگران نیستم که برخی از افراد بی‌اهمیت را در کوی تو بسوزانند، بلکه نگرانم از اینکه پیش چشم تو بخواهند خود را در آتش دود کنند و خود را به نمایش بگذارند.

هوش مصنوعی: حق من در تو نگاهی است که اشک‌های دو چشمت می‌تواند همه چیز را از بین ببرد و نابود کند.