هوش مصنوعی: ناگهان آن پری از سر کوچه پیدا می‌شود، و در آن لحظه، مردم در میان عشق و شیدایی قرار می‌گیرند.

هوش مصنوعی: من معتقدم که اگر نسخه‌ای از آن تصویر در دسترس باشد، می‌تواند به مانند بازتابی از نور خورشید در آینه باشد.

هوش مصنوعی: رویاهایی که مانند ماه می‌درخشند، چگونه می‌توانند در برابر نور تابناک چهره‌ات قرار بگیرند؟ حتی اگر شمعی به بلندای آسمان بالا رود، باز هم نوری که از تو می‌تابد، بی‌نظیر است.

هوش مصنوعی: دل من مانند آبله زخم خورده شده است و در پی تو اشک‌هایم بی‌وقفه می‌ریزد، تا جایی که این اشک‌ها به اندازه‌ای می‌رسد که زخم‌ها دوباره باز می‌شوند.

هوش مصنوعی: من در تنهایی خود گریه می‌کنم، اگر بتوانی هر راهی را پیدا کنی که از چشم من چیزی بیرون بیفتد، آن راه‌ها باز خواهند شد.

هوش مصنوعی: چشم تو مانند آفتاب درخشان است و من از وجود رازهایم همانند سبزه‌ای که در صحراست، می‌ترسم که در دل بیابان گم شود.

هوش مصنوعی: آن خطی که بر لبان تو نقش می‌بندد، جان مرا می‌نوازد و با وجود اینکه بر خرماست، باز هم شیرینی‌اش را احساس می‌کنم.

هوش مصنوعی: خسرو، به خاطر تو در دلش جایی ویژه ایجاد کرده است و چشمانش منتظرند تا در کوی وصالت قرار گیرند.