هوش مصنوعی: موهایت را به هم بچین تا دلم دوباره آشفته نشود، روی خودت را بپوشان تا چشمانم دوباره سردرگم نشود.

هوش مصنوعی: عقل و شعور من تحت تأثیر زیبایی تو قرار گرفته و دلم در انتظار است که ببینم از چشمان نازنینی‌ات چه دستوری صادر می‌شود!

هوش مصنوعی: تا چه زمانی باید در دل سوز و گداز بگذرانی، وقتی که هر روز برای صبر دعا می‌کنی و به کسی می‌گویی که شبش به پایان می‌رسد؟

هوش مصنوعی: عاشقان با مشکلات زیادی روبرو هستند و تنها یک لحظه دیدن تو برایشان خوشی و آرامش به ارمغان می‌آورد؛ به طوری که حتی مرگ هم برایشان آسان‌تر می‌شود.

هوش مصنوعی: به خاطر احساسی که از غم تو در دل دارم، هرگز پشیمان نیستم. هرچند ممکن است دلت از لطف نکردن به من به دل تنگی بیفتد.

هوش مصنوعی: دوستانم از مرگم ناراحت و غمگین هستند، اما من از این موضوع خوشحال می‌شوم؛ چون آنچه که برای جانانم لازم است، آن اتفاق می‌افتد.

هوش مصنوعی: زمانی که این داستان به پایان می‌رسد، با شنیدن آن، قلب و دل آدمی به درد می‌آید و به یاد خاطرات و احساسات مختلفی می‌افتد.

هوش مصنوعی: ای کسی که به من نصیحت می‌کنی، گفتن این حرف‌ها برای تو ساده است، اما تنها کسی که در وضعیت بدی قرار دارد، می‌داند چه بر او می‌گذرد.

هوش مصنوعی: ای دل خسته، از یاد او و نگاهش که مرا می‌زند، خسته نشو، چون هر بار که موهای او بر تن من می‌افتد، به مانند پیکانی به من احساس تیرگی و درد می‌دهد.

هوش مصنوعی: کسی که گفته بود روزی از خوبانش بدی به او خواهد رسید، حالا می‌بیند که این حرف حقیقت پیدا کرده است.