هوش مصنوعی: عزیز من را می‌گویند که در برخی مواقع از آنجا عبور می‌کند، و من راضی هستم حتی اگر در دلش بعد از مدت‌ها از من یاد کند.

هوش مصنوعی: من که بی‌خبر و بی‌هوا در مسیر او افتاده‌ام، لطفاً مرا آگاه کنید اگر در این راه کسی با قامتی بلند و کلاهی کج عبور کند.

هوش مصنوعی: ای نسیم، جانم را ببر و در خاک کوی معشوق نثار کن. اگر در این مسیر بی‌فایده بگذرد، حداقل در یک راهی دیگر گذر خواهد کرد.

هوش مصنوعی: اگر در حال آسیب دیدگان و بی‌پناهانی که در راه خود پیش می‌روند، سوال کنی، باید بدان که چه حوادثی بر سر آن‌ها می‌آید، چرا که ممکن است عظمت و قدرتی از کنارشان بگذرد و آن‌ها از این دنیا کاملاً نادیده گرفته شوند.

هوش مصنوعی: من آن خوشبختی را نمی‌خواهم که بتوانم پای میمون تو را ببوسم، اما پای کسی را می‌بوسم که گاهی به کوی تو می‌گذرد.

هوش مصنوعی: نگاه و لبخند معنادار او با تمام دردها و مشکلاتش قابل بخشش نیست، وقتی که پادشاهی با این همه قدرت و رعیت از کنار ما می‌گذرد.

هوش مصنوعی: مردم در حال ناله و فریاد هستند و تو در آرامش به راهت ادامه می‌دهی، من چگونه باید زندگی کنم؟ ای کاش اگر یک تیر اندوه از من بگذرد، تو متوجه آن نشوی.

هوش مصنوعی: در اینجا سخن از دلی پر درد است که در روزهای سخت و ناکامی، می‌پرسد آیا سزاوار است که چنین روزهایی بر زندگی‌اش بگذرد و او را دچار سیاهی و ناکامی کند؟ از این رو، به احساس ناامیدی و تیره‌روزی اشاره دارد.

هوش مصنوعی: دل خسرو به خاطر زیبایی و جذابیت تو در دام زنخدان تو گرفتار شد و مانند کسی که مست و غافل باشد، در اعماق عشق تو غرق شد.