هوش مصنوعی: نیشخند و لبخند شوخ و بازیگوش تو به قدری جذاب و فریبنده است که هرجا بروی، جادوگران و هنرمندان جذب تو می‌شوند و سعی می‌کنند رازهای نیکویی را از تو بیاموزند.

هوش مصنوعی: وقتی مردم چشمم به سجده پای تو می‌افتد، چنانکه خاک پای تو را در دل دریا می‌یابم، آن‌گاه تیمم می‌کنم.

هوش مصنوعی: کوه نمی‌تواند بار سنگینی را تحمل کند، اما من آن را تحمل می‌کنم چون مردم هم به شیوه‌ای بار سنگینی را به دوش می‌کشند.

هوش مصنوعی: ای کاش صد چشم داشتم تا از روی غم و اندوه من بگریند، در حالی که لبانت با یک لبخند، بر درد و گریه‌ام تلطیف می‌کنند.

هوش مصنوعی: هیچ صدایی از دل من به تو نخواهد رسید، ای معشوق، زیرا مانند مجنون به زلف تو شکایت می‌کنم.

هوش مصنوعی: عشق دیگر با تقوا سازگاری ندارد و پس از این، خوشا به حال شراب که آشنای من را با لب خم می‌سازد.

هوش مصنوعی: عاشق بزرگی در تلاش و کوشش است، اما وقتی چهره محبوبش را می‌بیند، همه‌چیز را فراموش کرده و بی‌خبر از اطرافش می‌شود.