هوش مصنوعی: چشم‌های دلربای او با نگاه‌هایش به من بازی می‌کند و زلف‌های پیچیده‌اش یادآور زیبایی و جذابیتی است که دارم.

هوش مصنوعی: به تو گفته بودم که به تو اعتماد کامل دارم و این اعتماد بر عمرم تاثیر گذاشته بود. اما حالا فهمیدم که این اعتماد دیگر جایی ندارد و نمی‌توانم به عمرم بر آن تکیه کنم.

هوش مصنوعی: حرف میم بر زبان تو آمد، اما حرف الف به خاطر وجود انگشت تو، کسی دیگر نمی‌تواند انگشت خود را بر ما بگذارد.

هوش مصنوعی: با وزش نسیم صبح، دل خود را به خاطر محبوبم سپردم، همان‌طور که بلبل در آرزوی گلستان، دلش را به یاد آنجا می‌سپارد.

هوش مصنوعی: از زیبایی و جذابیت تو روح و جان زندگی ساخت و در این هنر، در نهایت، شاگردی بهتر از استاد خودش شد.

هوش مصنوعی: زندگی همچون جانی است که از نگاه و عشوه‌های معشوق در می‌آید و در این عشق، بازی با روح و جان صورت می‌گیرد. برای دوستان و عزیزان، آرزوی خوبی و خوشی دارم!