هوش مصنوعی: همه ادعاهایی که عقل در ابتدا داشت، وقتی که به چهره تو نگاه کرد، به ناتوانی خود اعتراف کرد.

هوش مصنوعی: در شب‌های غمگین، درد بیداری برایم روشن نبود؛ قبلاً خواب بودم، اما جدایی تو مرا بیدار کرد.

هوش مصنوعی: اگر کسی به خاطر دل خود، کارهای ناپسند و مشکوک انجام دهد، باید بداند که این کارها او را از راه درست دور می‌کند و به او آسیب می‌زند. بنابراین، در انتخاب‌های خود باید هوشیار باشد و از کارهایی که ممکن است او را به خطر بیندازد، پرهیز کند.

هوش مصنوعی: یاقوتی که بر لب‌های لیلی است، دل‌انگیز و شگفت‌انگیز است، اما چگونه می‌توان بیچاره مجنون را به خاطر این زیبایی هوشیار کرد؟

هوش مصنوعی: کسی می‌داند که چه بلایی بر دل عاشق او آمده است، زیرا بلبل به خاطر درد و رنجی که از گل‌ها دیده، در گلستان ناله و گریه کرده است.

هوش مصنوعی: در دل او غباری وجود دارد که تنها در زمان حضور تو شکل می‌گیرد. ای اشک، اگر می‌توانی، در دل او تأثیر بگذار و کاری انجام بده.

هوش مصنوعی: ای سنگدل، آه و ناله‌ای که از دل دلسوختگان برخاسته، بر تو تأثیری نداشته است؛ در حالی که همین آه و درد، کسانی را که در رنج و عذاب هستند، به شدت تحت تأثیر قرار داده و دچار گرفتاری کرده است.

هوش مصنوعی: با من بیمار، مرگ به نوعی خوشایند شد زیرا عشق تو مانند چاشنی به این معجون اضافه شده است.

هوش مصنوعی: هر چیزی که خسرو (پادشاه) قبل از این در برابر زیبایی‌ها سجده کرده، در مقابل ابروی‌های زیبای تو به خاطر اشتباهاتش عذرخواهی می‌کند.