هوش مصنوعی: ما از چشمانت دور شدیم، اما حسرت دیدن رویت در دل ما باقی مانده است. همچنین تصویر زیبای گیسوانت در جان ما نقش بسته و فراموش نمی‌شود.

هوش مصنوعی: از روی تجربیات و خاطراتم می‌گویم که زمانی دلی داشتم که سال‌ها در گوشه‌ای از وجودم فراموش شد، اما هنوز هم یادهای تو در قلبم باقی مانده است.

هوش مصنوعی: دیروز تو در حال عبور بودی و مردم بی‌دل را که از غم می‌گریستند، می‌دیدی. اشک‌ها به سوی تو روان بود و چشم‌هایت همچنان به تو خیره مانده بود.

هوش مصنوعی: در حقیقت، وقتی من بمیرم و دوباره به سوی تو برگردم، جسدم به خانه خواهد آمد اما روح من در کنار کوی تو خواهد ماند.

هوش مصنوعی: دستت باز باشد و خون من بر گردن من باقی بماند، زیرا تو به کشتن من عادت کرده‌ای و همان طبیعت خودت را حفظ کن.

هوش مصنوعی: معشوقه اش را با تمام عشق و هیجان می‌بوست و در این بوسه، زیبایی و جاذبه ابروهایش را جاودانه کرد.

هوش مصنوعی: از شبی که تو از این طرف عبور کردی و موهای مشکی‌ات را به آرامی کشاندی، هنوز مست و شگفت‌زده‌ام، زیرا تو گذشتی و بویت در فضا ماندگار شد.

هوش مصنوعی: دل و جانم به یاد تو درگیر است، حتی از بدگویی درباره‌ات هم زبانم بند آمده و در جایی مانده است که نمی‌توانم حرف بزنم.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که اگر کسی به خوشی و شادی زندگی کند، مانند خسرو که زندگی لذت‌بخشی دارد، در عین حال ممکن است دیگران مثل زید، که دچار سختی و ناتوانی هستند، از دیدن زیبایی‌های زندگی و محبت او حسرت بخورند. در واقع، زندگی با خوشی و زیبایی می‌تواند باعث احساس ناکامی در دیگران شود.