هوش مصنوعی: هرکس که مانند تو در نیکی و خوبی است، می‌تواند به عقل و جان آسیب برساند و هزاران نفر بی‌گناه را قربانی کند و این عمل برای او طبیعی به نظر آید.

هوش مصنوعی: زبانم و دلم از غم تو خاموش و بی‌حرکت مانده است و خودم عاشق و خسته به حالتی در آمده‌ام که نه می‌توانم صحبت کنم و نه می‌توانم احساساتم را ابراز کنم.

هوش مصنوعی: تو در انتظار هستی که من در کوی تو از عشق تو جان بباختم، و من به امید دعا می‌کنم که عمر تو همیشه پایدار باشد.

هوش مصنوعی: تو به راحتی از من انتقاد می‌کنی، اما وقتی نوبت به من می‌رسد، من آماده‌ام که با تو برخورد کنم، البته اگر از جانب تو امنیت داشته باشم.

هوش مصنوعی: من به خاطر ناراحتی و نگاه تند تو بدی نخواهم کرد، چون در این دنیا، تندی و خشم و بدرفتاری معمول نیکوکاران است.

هوش مصنوعی: در موضوع عشق، هر کس که برای عشق خود از خانه و کاشانه‌اش گذشت، عاشق واقعی است. و اگر کسی تنها به خاطر مَقام و دارایی خود به عشق ورزد، این نشانه‌ای است که او عاشق واقعی نیست و به مال و مکنت خود وابسته است.

هوش مصنوعی: اگر بخت و اقبال به من روی نمی‌آورد، تو که مسافر هستی، تنها یک بار به این سمت بیایید، که همین ملاقات من، خود به تنهایی بزرگ‌ترین سعادت من خواهد بود.

هوش مصنوعی: وقتی تو از کنار باغ می‌گذری، بوی گل‌ها به پای تو نمی‌رسد، اما اگر سرو در حال حرکت باشد، قامت تو را می‌بیند.

هوش مصنوعی: وقتی زلف تو بر لب‌هایم افتاد، چهره‌ام تیره شد. اگر کسی بخواهد به روی من بوسه‌ای بزند، به طور حتم به نیت تو این کار را خواهد کرد.

هوش مصنوعی: اگر خسرو در عشق دچار خستگی و ناامیدی شده، به او بی‌محابا بوسه بده و از این کار دریغ نکن، چرا که این بوسه می‌تواند جانش را تازه کند و به زندگی‌اش روح ببخشد.