هوش مصنوعی: جانم فدای آن قامت زیبایی که به خاطر نازش، دل‌ها را به حیرت وا می‌دارد. وقتی به راه می‌آید، جان‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر سختی و یا لطفی از جانب او باشد، من با تمام وجود راضی هستم. بگذار خواسته‌های من برآورده شود تا هر چه می‌خواهد، انجام دهد.

هوش مصنوعی: عزیزم، نکن که با هر اشکی که از چشمانم می‌ریزد، زیبایی‌ات را به تمسخر بگیری؛ زیرا این اشک‌ها می‌توانند باعث خراب شدن بسیاری از خانه‌ها شوند.

هوش مصنوعی: آن مقدار جانی که از درد عشق او باقی مانده، نیز رفته و تنها یک راه باقی مانده است. زیر دو لب، لبخندی پنهان وجود دارد.

هوش مصنوعی: من با تمام وجودم به در خانه‌اش می‌رسم و تنها آرزوی یک نگاه از او را دارم، با اینکه می‌دانم برای او کار من سخت و دشوار است، اما همان نگاه می‌تواند برای من همه چیز را آسان کند.

هوش مصنوعی: طبیب چه زحمتی برای من می‌کشد؟ اگر عیسی (پیامبر) بیاید و درد مرا درمان کند، دیگر چه نیازی به او دارم؟

هوش مصنوعی: ای کسی که مرا نصیحت می‌کنی، راز دل را از دل بیرون کن. اگر قلب من به من اجازه بدهد، من از چشمانم این راز را فاش می‌کنم.

هوش مصنوعی: بیهوده برای این همه بت و بت‌پرستی، در دل مسلمانان خون و خشونت نریزید. آیا اسلام را کسی می‌شناسد که ایمان را به غارت ببرد؟

هوش مصنوعی: اگر پادشاه تو خون کسی را می‌ریزد، پرسش نکن و اعتراض نکن، زیرا دانستن اینکه کسی در این زمینه مصلحت ندارد، بهتر است. هر خونی که پادشاه می‌ریزد، به خاطر مصلحت آن است.