هوش مصنوعی: به یاد تو، غم و اندوه دنیا نمی‌سوزد و بدون آه من، آسمان هم نمی‌سوزد.

هوش مصنوعی: شمع‌ها در برابر زیبایی خیره‌کننده تو می‌سوزند، اما هرگز به اندازه تو ذوب نمی‌شوند.

هوش مصنوعی: اگر من تو را شمع ننامم، باز هم از آتش تو سخن گفتن روشن است و زبان نمی‌سوزد.

هوش مصنوعی: اگر چهره تو رنگ نداشته باشد به خاطر آتش غم، دارایی دوستانت نمی‌سوزد.

هوش مصنوعی: وقتی یاد تو در دلم زنده می‌شود، هیچ چیز جز عمق وجودم نمی‌سوزد و نمی‌سوزد.

هوش مصنوعی: دل خودم می‌سوزد، اگر بگویم که دل وجود ندارد که در زمان دچار آتش‌سوزی نشود.

هوش مصنوعی: دل‌هایی وجود دارند که اگرچه در غم دوستان خود می‌سوزند، اما آتش غم و اندوه نمی‌تواند به آنها آسیبی برساند.

هوش مصنوعی: از ناز و غمزه‌ی تو، بسیاری در آتش عشق سوخته‌اند، اما من در این میان نمی‌خواهم بسوزم.

هوش مصنوعی: چرا تعجب کند اگر جهان بسوزد؟ وقتی که خسرو به خاطر یک آه بسوخت.