گنجور

شمارهٔ ۵۷۸

امشب بت ما به نزد ما بود
ماهش به وبال مبتلا بود
در باغ وصال می گذشتم
گل در چپ و سرو راستابود
بیگانه کسی نبود، گر بود
دل محرم و دیده آشنا بود
هوش و دل و صبر باز آمد
این هرد دو سه چند گه کجا بود؟
از بیخودی آن زمان که دیدم
در یوسف خود پی بها بود
آورد خطی که تو غلامی
بالاش به راستی گوا بود
آن عیسی، اگر دمم ندادی
امید به زیستن کرا بود؟
در قبله طاق ابروانش
حاجت که بخواستم روا بود
می رفت، ولی از آب چشمم
زنجیر مسلسلش به پا بود
هنگام سحر کشیده گیسو
شب رفت، هنوز مه به جا بود
ناگه به چمن روان شد آن مه
چون سرو که بر سر گیا بود
در خواب غلط بماند خسرو
کاین خواب مرا نبود یا بود

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

امشب بت ما به نزد ما بود
ماهش به وبال مبتلا بود
هوش مصنوعی: امشب معشوق ما در کنار ما بود، اما ماه او در غم و اندوه به سر می‌برد.
در باغ وصال می گذشتم
گل در چپ و سرو راستابود
هوش مصنوعی: در باغ وصال قدم می‌زدم که در سمت چپم گل و در سمت راستم سرو بود.
بیگانه کسی نبود، گر بود
دل محرم و دیده آشنا بود
هوش مصنوعی: هیچ کس بیگانه نبود، اگر دل با صفا و دیدگان آشنا بودند.
هوش و دل و صبر باز آمد
این هرد دو سه چند گه کجا بود؟
هوش مصنوعی: عقل و احساس و شکیبایی دوباره به من بازگشته‌اند، ولی این سه ویژگی در کجا بودند و در چه زمان‌هایی غایب بودند؟
از بیخودی آن زمان که دیدم
در یوسف خود پی بها بود
هوش مصنوعی: روزی که در یوسف خود به دنبال ارزش و قیمت بودم، دچار بی‌خودی و حیرت شدم.
آورد خطی که تو غلامی
بالاش به راستی گوا بود
هوش مصنوعی: این جمله می‌گوید که نوشته‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد تو واقعاً در خدمت او هستی و این موضوع کاملاً واضح و روشن است.
آن عیسی، اگر دمم ندادی
امید به زیستن کرا بود؟
هوش مصنوعی: اگر تو امید به زندگی به من ندادی، پس چه کسی به من زندگی خواهد بخشید؟
در قبله طاق ابروانش
حاجت که بخواستم روا بود
هوش مصنوعی: چون به چهره زیبا و ابروان خوش‌حالت نگاه کردم، تمام خواسته‌هایم برآورده شد.
می رفت، ولی از آب چشمم
زنجیر مسلسلش به پا بود
هوش مصنوعی: او در حال رفتن بود، ولی اشک‌های من باعث شده بود که به او وابسته باشم و نتوانم او را به راحتی رها کنم.
هنگام سحر کشیده گیسو
شب رفت، هنوز مه به جا بود
هوش مصنوعی: در سحرگاه، وقتی شب به پایان می‌رسد و گیسوان تاریکش را کنار می‌زند، هنوز نشانه‌هایی از مه وجود دارد.
ناگه به چمن روان شد آن مه
چون سرو که بر سر گیا بود
هوش مصنوعی: ناگهان آن ماه مانند سروی به سمت باغ روانه شد که بر فراز گیاهان قرار داشت.
در خواب غلط بماند خسرو
کاین خواب مرا نبود یا بود
هوش مصنوعی: خسرو در خواب بی‌خبر بماند، چراکه این خواب برای من وجود ندارد یا اگر هم دارد، اهمیت ندارد.

حاشیه ها

1400/12/09 11:03
سفید

 

به عشقم مست بگذارید زیراک

کس از میخانه عاقل باز نامد!...