هوش مصنوعی: اگر به طور پنهانی سخن بگویی، خود را در فن بیان ماهر می‌دانی. عشق و دل‌باختگی‌ام را با اشاره‌هایش می‌جویم و این هم هنر عشق ورزیدن است.

هوش مصنوعی: اگر تو بر من حکمرانی کنی، من راه بندگی را خواهم داشت. همانطور که می‌دانی، راه بنده بودن همین است که به فرمان تو عمل کنم.

هوش مصنوعی: غم مرا به اعماق دریا افکند، اما نمی‌گویم که از این کار پشیمان شو. هرگاه سر را به علامت افسوس تکان دهی، بدان که پشیمانی همین است که هست.

هوش مصنوعی: سلیمان، قدرت و حکومتی را از چهره‌ات دریافت کردی، چرا بر من خط می‌کشی و انگشتری را به موران می‌دهی؟ آیا همین ویژگی سلیمان نیست؟

هوش مصنوعی: تو زهر را در دور خود پیچیده‌ای و می‌گویی که مسلمان هستی. از شما، ای مسلمانان، می‌پرسم آیا مسلمانی فقط همین است؟

هوش مصنوعی: خسرو، تو در میان نیکان مرتکب اشتباهی شده‌ای و من می‌دانم که برای چنین کاری سزا و کیفر آن را خواهی دید. آیا خودت نمی‌دانی که نتیجه‌اش همین خواهد بود؟