هوش مصنوعی: آیا فکر می‌کنی که من به خاطر رسوایی از عشق جدا خواهم شد؟ حتی اگر در این جهان به داستان و افسانه تبدیل شوم، همچنان عاشق خواهم ماند.

هوش مصنوعی: شخصی به من نزدیک شد و در نگاه من قرار گرفت. می‌دانم امروز در خانه دیگران به پا خواهم ایستاد.

هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی عشق، افرادی که فقط به خودشان می‌پردازند، وقتی با عشق واقعی آشنا شدم، احساس می‌کنم باید از خودم فاصله بگیرم و تغییر کنم.

هوش مصنوعی: گاهي در برابر رقبای ستمگر اشک می‌ریزم و گاه دیگر به مرغ‌ها خبر از پروانه می‌دهم.

هوش مصنوعی: ای محبوب، تو در حالتی مسحورکننده از کوچه عابدان گذشتی. روزی در حینی که عارف از مسجد خارج می‌شد، به یاد میخانه و لذت آن دچار شوق می‌شوم.

هوش مصنوعی: آیا می‌توانم لب‌های زیبایت را ببوسم، مانند این که شرابی را در شیشه نگه می‌دارم؟ آیا می‌توانم موی نرم و مجعمت را در دستانم بگیرم، همان‌طور که در شانه می‌جودم؟

هوش مصنوعی: وقتی تو به من حرارت و اشتیاق می‌دهی، مانند گلی که در آتش می‌سوزد، به زیبایی تو می‌بالم. جانم به تو وابسته شده و دور تو مانند پروانه‌ای می‌چرخم.

هوش مصنوعی: ای باد شب، لطفاً به گلبرگ‌های گوشش دست نزن و زلف‌های زنجیرش را تکان نده. زیرا من دیوانه‌وار عاشق او شده‌ام.

هوش مصنوعی: با سر در آستین و شمشیر در دست، اگر اکنون به خیابان تو بیایم، دیوانه خواهم شد.