هوش مصنوعی: نمی‌دانم این بادی که از گلزار می‌وزد چه چیزی است، اما بوی خوشی که دارد به یاد آن معشوق و موهایش می‌افتد.

هوش مصنوعی: بیا ای ساقی، قبل از اینکه بمیرم، به من نوشیدنی بده، چون جانم به زودی از بدنم جدا خواهد شد و بوی محبت یار به مشامم می‌رسد.

هوش مصنوعی: شاید بخت من بیدار شده که آن چهره‌ای که در خوابم نمی‌دیدم، حالا در واقعیت مقابل چشمم ظاهر می‌شود.

هوش مصنوعی: من از شراب قیمت و ارزش خود می‌نوشم، زیرا که از آن شراب، در دل من هنوز یادها و غم‌های قدیمی زنده می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر مشکلات و سختی‌ها بر سرم بیفتد، از آن‌ها نمی‌ترسم؛ چرا که این بلا، چیزی است که در درون من بسیار وجود دارد.

هوش مصنوعی: وقتی تو با دیگران هستی، مرگ برای من ساده‌تر شده است، زیرا زندگی با دیگران برایم دشوار به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: به یاد تو، اشک‌هایم از چشمانم می‌ریزد و پای تو را می‌شوید. شاه تو از حال من خبر ندارد، اگرچه چشمانم بر روی خاری بیفتد.